Spoorlijn Amsterdam - Rotterdam

De spoorlijn van Amsterdam naar Haarlem werd geopend op 20 september 1839 als eerste spoorlijn in Nederland. Haarlem – Leiden volgde in 1842, Leiden – Den Haag in 1843 en, Den Haag – Rotterdam DP in 1847. De benaming Oude Lijn dankt de lijn aan het feit dat dit de oudste spoorlijn van Nederland is, maar diende ook om die te onderscheiden van de Nieuwe Lijn, waarmee de in 1869 geopende alternatieve route Amsterdam WP - Woerden - Gouda - Rotterdam Maas werd aangeduid.

De lijn werd aangelegd in breedspoor (1945 millimeter). De ombouw tot normaalspoor (1435 millimeter) vond plaats in 1866 om de lijn te kunnen laten aansluiten op andere al in normaalspoor uitgevoerde lijnen.

De lijn had aanvankelijk zijn vertrekpunt bij het tijdelijke Station d'Eenhonderd Roe. Dit lag op het grondgebied van de gemeente Sloten (NH), net buiten de grens van de stad Amsterdam. Nadat de problemen met de grond waren opgelost kon in 1842 het Station Willemspoort, net buiten de Haarlemmerpoort worden geopend. Dit station werd gesloten in 1878, waarbij de lijn verlengd werd naar het tijdelijke station Droogbak. In 1889 kon het nieuwe Centraal Station in gebruik worden genomen. Dit is tot op de dag van vandaag het belangrijkste station van Amsterdam.

Op de plek van het oorspronkelijke station van Haarlem uit 1839 werden de werkplaatsen voor het onderhoud van het spoorwegmaterieel ingericht, het begin van de Hoofdwerkplaats Haarlem. In 1842 kwam het eerste station van Haarlem in gebruik net binnen de stadswallen, op de plek waar sinds 1908 het huidige station ligt.

In Leiden, Den Haag, Delft, Schiedam en Rotterdam werden de stations net buiten de toen nog intact zijnde stadswallen gelegd. Daarom kwam het station Den Haag HS te liggen op het grondgebied van Rijswijk (ZH). Pas later werd dit Haags grondgebied. De Oude Lijn was bij dit station gekoppeld aan het Haagse tramnet. Tot 1974 werden hier goederenwagens overgebracht van het spoor- naar het tramnet, waarna deze door een tramlocomotief verder konden worden gereden naar de Scheveningse haven, over de sporen van de huidige tramlijn 11. Na die tijd werden Oude Lijn en tramnet losgekoppeld.[1]

In Delft liep de spoorlijn over een lang spoorviaduct vlak langs de binnenstad. Dit spoorviaduct werd beschouwd als een knelpunt in het spoornetwerk en als overlastgevend voor de spoorzone Delft. De Willem van Oranjetunnel heeft inmiddels dit spoorviaduct vervangen.

Het Rotterdamse eindpunt kwam net buiten de Delftse Poort te liggen. Het werd Station Delftsche Poort (Rotterdam DP) genoemd. Sinds 1953 ligt hier het Centraal Station.

De Oude Lijn werd geëlektrificeerd in 1924-1927. Hiervoor werd het Blokkendoosmaterieel (Mat '24) aangeschaft.

Er werden verbindingsbogen aangelegd van Laan van Nieuw Oost-Indië naar Den Haag CS (1975) en van Den Haag HS naar Den Haag CS (1976), zodat treinen uit de richtingen Leiden, Rotterdam CS en Rotterdam Hofplein in Den Haag CS konden eindigen.

Sinds de aanleg is de Oude Lijn in de afgelopen ruim anderhalve eeuw een der belangrijkste spoorlijnen in Nederland gebleven, dit ondanks het feit dat sinds 1981 de Schiphollijn tussen Leiden en Amsterdam een deel van de functie heeft overgenomen.

In jaren tachtig en negentig heeft de Nederlandse Spoorwegen flink geïnvesteerd in de modernisering van de spoorlijn. In 1983 werd een groot nieuw station Amsterdam Sloterdijk gebouwd in het kader van de Hemtunnel. Dit was het begin van de modernisering. Hierbij werd de oude lijn in 1985 in Amsterdam verlegd naar het huidige Station Amsterdam Sloterdijk. Daarbij werden de Oude lijn, Zaanlijn en Schiphollijn in het toen nieuwe station ondergebracht. In de periode 1983-1986 is dit gerealiseerd. Het geplande Station Amsterdam Geuzenveld is echter nooit gebouwd.

In de jaren 1990 zijn er in Amsterdam grote uitbreidingen gerealiseerd tussen het Centraal Station en de Singelgracht. Hierbij is uiteindelijk het baanvak dat de Oude Lijn tussen Amsterdam Centraal en Sloterdijk deelt met de Zaanlijn en de Schipholijn in 1996 zes-sporig geworden.

Alle infrastructuur is daarbij vernieuwd, in 1987 begon de aanleg van de spoorverdubbeling Leiden - Den Haag HS - Rijswijk; dit gehele traject werd op 2 juni 1996 volledig viersporig in gebruik genomen.

Tussen de Haagse stations Laan van NOI en HS volgde sinds 1908 de Hofpleinlijn hetzelfde tracé als de Oude Lijn, hierdoor was dit deel van de lijn toen al viersporig. In de jaren zeventig is ter hoogte van Den Haag Laan van NOI het spoor over korte afstand uitgebreid naar zes sporen. De extra sporen werden benut door de treinen van de Hofpleinlijn en Zoetermeerlijn: deze reden voortaan niet meer naar Den Haag HS, maar naar het nieuwe station Den Haag CS. Toen de Hofpleinlijn en de Zoetermeerlijn in 2006 overgingen naar RandstadRail, werden daarbij ook twee van de sporen op station Laan van NOI afgescheiden van de Oude Lijn, die nu dus nog vier sporen beschikbaar heeft voor het treinverkeer.

Overzicht van stations langs de lijn (cursief: voormalig station):[7]

• Lijst van spoorlijnen in Nederland