breuk

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • breuk
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘het breken, barst’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord breuk breuken
verkleinwoord breukje breukjes

Zelfstandig naamwoord

breuk v/m

  1. (wiskunde) de uitkomst (quotiënt) van een deling van twee of meer gehele getallen
    • Irrationale getallen zoals pi zijn geen breuk en kunnen ook niet als breuk geschreven worden 
  2. een gebroken gedeelte van een object
    • Je kon heel goed de randen van de breuk voelen. 
Synoniemen
Synoniemen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
  • breukband
  • breukbelasting
  • breukdal
Spreekwoorden
  • zich een breuk lachen
heel erg lachen
Vertalingen
    1. de uitkomst (quotiënt) van een deling van twee of meer gehele getallen   
    2. een gebroken gedeelte van een object   

Gangbaarheid
  • Het woord breuk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "breuk" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. breuk op website: Etymologiebank.nl


Afrikaans
enkelvoud meervoud
naamwoord breuk breuke

Zelfstandig naamwoord

breuk

  1. breuk
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.