'r

Nederlands

Uitspraak

Geluid: 'r (hulp, bestand)
IPA: /ər/

Woordafbreking

'r

Woordherkomst en -opbouw

[voornaamwoord] (verkorting) van haar
[bijwoord] (verkorting) van er

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1^e persoon	mijn m'n	mijne	ons, onze	onze
2^e persoon (informeel)	jouw je	jouwe	jullie je	-
2^e persoon (formeel) (regionaal)	uw	uwe	uw	uwe
3^e persoon (mannelijk)	zijn z'n	zijne	hun	hunne
3^e persoon (vrouwelijk)	haar d'r, 'r	hare
3^e persoon (onzijdig)	zijn (ervan)	-

Bezittelijk voornaamwoord

'r

(spreektaal) bezit aanduidend door een 3e persoon vrouwelijk enkelvoud

- Ze gaat met 'r eigen fiets.
(spreektaal) (verouderd) bezit aanduidend door 3e persoon vrouwelijk meervoud

- De vrouwen hielden 'r ogen gericht op de hemel.

	enkelvoud		meervoud
	onderwerp	voorwerp	onderwerp	voorwerp
1^e persoon	ik 'k	mij me	wij we	ons
2^e persoon (informeel)	jij je	jou je	jullie	jullie
2^e persoon (formeel)	u	u	u	u
2^e persoon (regionaal)	gij ge	u	gij ge	u
3^e persoon (mannelijk)	hij ie	hem 'm	zij ze	(dat.) hun (acc.) hen ze
3^e persoon (vrouwelijk)	zij ze	haar 'r, d'r
3^e persoon (onzijdig)	het 't	het 't

Persoonlijk voornaamwoord

'r

(spreektaal) accusatief van zij, derde persoon enkelvoud

- Ik wil 'r nooit meer zien.
(spreektaal) datief van zij, derde persoon enkelvoud

- Volgens mij heeft ie 'r alles verteld.

Bijwoord

(verouderd) er, onbeklemtoond daar

- Wat voor pruiken ze opzette, zwart of rood, welke hoeveelheden schmink ze misbruikte - 'r was met Joséfien geen eer in te leggen. [1]

Gangbaarheid

Het woord ''r' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen

Heijermans, H. (ps. Samuel Falkland) Schetsen. Deel 12. 2e druk (ca. 1915) H.J.W. Becht, Amsterdam; p. 56; geraadpleegd 2016-02-26

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.