Eurovisiesongfestival 2012

Net als de voorbije twee jaar waren er drie presentatoren: twee vrouwen en één man. Het ging hier om Leyla Əliyeva, Nərgiz Birk-Petersen en Eldar Qasımov. Leyla is presentatrice bij de organiserende omroep, Nargiz studeerde rechten en is model en Eldar is de mannelijke helft van Ell & Nikki, de winnaars van het Eurovisiesongfestival 2011. Eldar was de vierde voormalige winnaar die het festival presenteert.

De loting voor de verdeling van de landen over twee halve finales vond plaats op 25 januari 2012.

Op 25 januari vond in Bakoe de loting plaats om te bepalen welke landen in welke halve finale uitkwamen. Voor de verdeling van de halvefinalisten over twee halve finales werd net als voorbijgaande jaren gebruikgemaakt van een potindeling. Landen die vaak op elkaar stemmen, werden in dezelfde groep geplaatst. Uit elke groep gingen drie landen naar de ene halve finale, de rest (drie of vier, naargelang de pot), ging naar de andere halve finale. Ook Armenië, dat uiteindelijk niet deelnam aan het Eurovisiesongfestival 2012, zat bij de potindeling in een van de kokers, maar de Armeense openbare omroep trok zich begin maart alsnog terug. Op 20 maart werd de definitieve startvolgorde geloot van zowel beide halve finales als van de finale.

Pot 1	Pot 2	Pot 3	Pot 4	Pot 5	Pot 6
Albanië  Bosnië en Herzegovina  Kroatië  Macedonië  Montenegro  Servië  Zwitserland	Denemarken Estland  Finland IJsland Noorwegen  Zweden	Georgië Israël  Moldavië  Oekraïne  Rusland  Wit-Rusland	Armenië  België  Cyprus  Griekenland  Nederland  Turkije	Ierland  Letland  Litouwen  Malta Portugal  Roemenië	Bulgarije  Hongarije Oostenrijk  San Marino  Slovenië  Slowakije

De Zweedse Loreen, die voor aanvang van het Eurovisiesongfestival al tot topfavoriete gebombardeerd werd, wist de finale afgetekend te winnen. Met 372 punten haalde ze het met meer dan 100 punten voorsprong op nummer twee, Rusland. Željko Joksimović, die in 2004 al tweede was geworden, legde nu beslag op de derde plaats. Gastland Azerbeidzjan moest tevreden zijn met de vierde plaats. De vijfde plaats van Rona Nishliu betekende de beste Albanese prestatie in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival. Tooji zorgde dan weer voor de elfde laatste plek voor Noorwegen in de geschiedenis, een record. Het was tevens de eerste keer sinds 2003 dat de Griekse inzending niet in de top tien eindigde.

In mei 2012 liet het Azerbeidzjaanse ministerie van Staatsveiligheid weten dat het een aanslag op de finale van het Eurovisiesongfestival 2012 verijdeld had. Terroristen zouden met behulp van explosieven buitenlandse gasten en president Aliyev willen vermoorden. Tijdens de arrestatie van de verdachten brak een vuurgevecht uit, waarbij twee terroristen de dood vonden. De Azerbeidzjaanse autoriteiten maakten het nieuws pas na afloop van het Eurovisiesongfestival wereldkundig om geen onrust te zaaien tijdens het festival.

De finale werd door 64 miljoen mensen bekeken. Dit is het laagste kijkersaantal sinds 2008.[1]

Rusland won de eerste halve finale, voor Albanië en Roemenië. Ook Griekenland, Moldavië, Ierland, Cyprus, IJsland, Denemarken en Hongarije wisten zich te plaatsen voor de eindstrijd. Oostenrijk beëindigde de eerste halve finale op de laatste plaats. België wist zich voor het tweede jaar op rij niet te plaatsen voor de finale. Iris eindigde op de 17de plaats, met 16 punten, gekregen van Albanië (2), Finland (2), Griekenland (4), Ierland (6), Roemenië (1) en Spanje (1). België gaf zelf één punt aan Finland, twee aan Oostenrijk, drie aan Cyprus, vier aan Roemenië, vijf aan IJsland, zes aan Hongarije, zeven aan Ierland, acht aan Griekenland, tien aan Albanië en twaalf aan Rusland.

Azerbeidzjan, Italië en Spanje stemden mee in deze halve finale. De eerste halve finale werd door 19,4 miljoen mensen bekeken.[1]

De tweede halve finale werd gewonnen door latere eindwinnaar Zweden. Met 181 punten bleef Loreen de Servische en de Litouwse kandidaat ruim voor. Ook Estland, Turkije, Bosnië en Herzegovina, Malta, Oekraïne, Macedonië en Noorwegen haalden de finale. Noorwegen eindigde met evenveel punten als Bulgarije, maar mocht door omdat het van meer landen punten had gekregen dan Bulgarije. Slowakije eindigde voor het eerst in de geschiedenis op de laatste plaats, en Georgië haalde voor het eerst de finale niet. Nederland wist zich voor het achtste jaar op rij niet te plaatsen voor de finale. Hiermee verbrak het land zijn eigen trieste record, dat sinds 2011 op zeven achtereenvolgende mislukte pogingen stond. Joan Franka eindigde op de 15de plaats, met 35 punten, gekregen van Duitsland (8), Estland (7), Litouwen (3), Noorwegen (3), Slovenië (2), Zweden (1), Turkije (7) en het Verenigd Koninkrijk (4). Nederland gaf zelf één punt aan Wit-Rusland, twee aan Malta, drie aan Noorwegen, vier aan Litouwen, vijf aan Bosnië en Herzegovina, zes aan Portugal, zeven aan Turkije, acht aan Estland, tien aan Servië en twaalf aan Zweden.

Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk stemden mee in deze halve finale. De tweede halve finale werd door 19,6 miljoen mensen bekeken.[1]

 Deelnemende landen

 Landen die in het verleden deelgenomen hebben

 Landen die zich niet voor de finale kwalificeerden

•  Montenegro: begin november gaf RTCG, de Montenegrijnse openbare omroep, te kennen te zullen deelnemen aan het Eurovisiesongfestival 2012. Na twee jaar afwezigheid wegens financiële problemen keerde het Balkanland terug. De komst van een nieuwe algemene directeur en de verlaging van het inschrijvingsgeld werkte een terugkeer in de hand.

•  Armenië: ARMTV, de Armeense openbare omroep, twijfelde lang of het al dan niet zou deelnemen aan het Eurovisiesongfestival 2012, aangezien Bakoe de gaststad was, de hoofdstad van aartsvijand Azerbeidzjan. Beide landen leven al decennia op gespannen voet, onder meer door het conflict rond Nagorno-Karabach. Aanvankelijk stemde ARMTV ermee in toch deel te nemen, maar in maart trok de omroep zich alsnog terug, twee maanden na het verstrijken van de deadline.
•  Polen: TVP trok zich 19 december 2011 terug uit het Eurovisiesongfestival, officieel omdat de omroep zich wilde concentreren op de verslaggeving rond het Europees kampioenschap voetbal 2012, dat in de zomer zou worden gehouden in Polen en Oekraïne.