Anggun

Anggun groeide op op Jakarta; vanaf haar zevende kreeg ze zangles van haar vader. Ze oefende dagelijks en op haar negende nam ze een eerste kinderalbum op, Kepada Alam dan Pencinta-Nya. Ze werd muzikaal beïnvloed door lokale Javaanse rockartiesten en daarnaast internationaal door Elvis Presley, Metallica en The Police.

In 1992 richtte ze een eigen label op, Bali Cipta Record, waarmee ze haar laatste Indonesische album uitbracht: Anggun C. Sasmi... Lah!!! in 1993. Ondanks dat ook dit album succesvol werd, was ze ontevreden met haar muziekcarrière in eigen land en zocht ze naar mogelijkheden om haar carrière internationaal vorm te geven.

In 1995 vertrok ze daarom vanuit Indonesië naar Londen. Het geld uit de verkoop van haar label raakte zienderogen op zonder dat het haar daar lukte haar carrière opnieuw op te starten. Na een jaar besloot ze het in een ander land te proberen. In eerste instantie dacht ze aan Nederland vanwege de vele Indonesiërs die er wonen, maar ze koos uiteindelijk voor Parijs.

Deze keus bleek voor haar carrière de juiste zet te worden. Meteen met haar eerste single La neige au Sahara (1997) / Snow On The Sahara (1998) kwam ze internationaal in de belangstelling te staan. In Frankrijk behaalde ze hiermee meteen haar grootste hit met een top 16 notatie, ex aequo met haar hit Être une femme later in 2005.

In 2005 schreef ze het nummer Saviour voor de film Transporter 2. Voor de speelfilm Earth zong ze in 2007 het lied Un Jour Sur Terre en werkte ze aan de Franstalige versie van de film mee als verteller.

Anggun vertegenwoordigde Frankrijk op het Eurovisiesongfestival 2012. Frankrijk was rechtstreeks geplaatst voor de finale omdat het lid is van de "Big 5". Dit zijn de vijf grootste geldschieters van het festival, waardoor ze elk jaar rechtstreeks in de finale geplaatst worden. Anggun bracht in Bakoe het lied Echo (you and I) ten gehore. De zangeres haalde er de 22ste plaats op 26 deelnemers.