Eurovisiesongfestival 1993

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Er was geen fysiek scorebord aanwezig in de zaal, maar werd gebruikgemaakt van een videoprojectie. De landen stonden in het Engels op het overzicht. Voor de naam was de vlag te zien. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. Daarbij werd het vakje met de totaalstand groen gekleurd. De presentatrice stond naast het podium achter een desk. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar door dat de naam linksboven het scoreoverzicht verscheen, vergezeld van een telefoontje. Het leidende land werd af en toe na een stemming duidelijk doordat de balk van dat landnaam van dat land geel oplichtte. Af en toe verschenen ook de vijf hoogst scorende landen apart in beeld, vergezeld van een fragment van het lied dat op dat moment nummer 1 stond. Voordat de puntentelling begon bedankte de presentatrice Frank Naef die jarenlang de puntentelling controleerde en dit jaar met pensioen was gegaan.

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Met Malta kon niet op tijd verbinding worden verkregen, waaroor het als laatste de punten door zou geven. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. Eén van de presentatoren herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

De puntentelling was op het einde uitermate enerverend, omdat na de punten uit Noorwegen (dat als laatste optrad), Ierland met 11 punten voorlag op het Verenigd Koninkrijk. Maar Malta moest zijn punten nog doorgeven. Toen zelfs bij de tien punten nog steeds noch Ierland, noch het Verenigd Koninkrijk genoemd werden, zou de beslissing weleens heel abrupt kunnen vallen bij de 12 punten. Die gingen uiteindelijk naar Ierland, waardoor Niamh Kavanagh met haar nummer In your eyes voor Ierland de tweede zege op rij bewerkstelligde. Dit was eerder al Spanje (1968-1969), Luxemburg (1972-1973) en Israël (1978-1979) gelukt. De Canadese Annie Cotton werd voor Zwitserland derde en kon zo het resultaat van die andere Canadese zangeres Céline Dion uit 1988 niet evenaren. Het Franse nummer 'Mama Corsica' werd vierde en groeide uit tot een klassieker. De debutanten deden het niet goed en belandden in de tweede helft van de tabel.

De nog onbekende jonge zangeres Barbara Dex, dochter van de bekende zanger Marc Dex, haalde verrassend de overwinning in de Belgische preselectie, waarin onder meer Bart Herman met 'Dood aan jou' en Lisa del Bo met 'Vlinder' aantraden. Nummers die ook klassiekers werden. De verwachtingen waren heel hoog, mede door de bookmakers, maar het nummer 'Iemand als jij' haalde slechts drie punten en eindigde laatste. Ondanks die plaats zou Barbara Dex uitgroeien tot een gewaardeerde artiest in Vlaanderen en ook het nummer zelf bleef populair.

Barbara Dex trad op in een jurk naar eigen ontwerp die niet bepaald flatteus was. Deze jurk was zo memorabel dat toen enkele jaren later bij de liefhebbers van het festival een prijs in het leven werd geroepen die de artiest met de slechtste kledij van dat jaar bekroonde, die naar haar werd vernoemd: de Barbara Dex Award.

Voor Nederland deed Ruth Jacott mee met het nummer Vrede, gecomponeerd door duo Fluitsma en Van Tijn, met tekst van Henk Westbroek. Ruth Jacott was door de NOS aangewezen om Nederland te vertegenwoordigen. Tijdens het Nationaal Songfestival, gepresenteerd door Paul de Leeuw, was gekozen voor Vrede. Tijdens de puntentelling verzamelde Ruth Jacott 92 punten, waaronder 12 van Ierland, en bereikte daarmee een respectabele zesde plaats. Na de uitzending maakte Paul de Leeuw vanuit Amstelveen live verbinding met Ruth Jacott en zong samen met haar een lied uit de Nationale Finale: Blijf Bij Mij. Dit nummer zou, net als Vrede, een hit worden in Nederland.

Land	Artiest	Eerdere deelname
Denemarken	Tommy Seebach	Denemarken 1979 en 1981
Finland	Katri Helena	Finland 1979
Oostenrijk	Tony Wegas	Oostenrijk 1992

Ruth Jacott was in 1992 backing voor haar man Humphrey Campbell die dit jaar bij haar backing was.

In Malta faalden Paul Giordimaina, Georgina en Renato om een 2de keer naar het songfestival te gaan. José Cid die 7de werd voor Portugal in 1980 moest nu genoegen nemen met een 2de plaats in de finale. Christer Björkman wilde de blamage van vorig jaar uitwissen, maar het publiek had geen vertrouwen meer in hem. Pepel In Kri die in 1975 voor Joegoslavië meededen waagden nu hun kans in het nieuwe land Slovenië, maar faalden. Drievoudig deelnemer Jahn Teigen werd laatste in Noorwegen waar Merethe Trøan, die vorig jaar nog deelnamen 6de werd.

•  Bosnië en Herzegovina
•  Kroatië
•  Slovenië

Via een voorselectie in Ljubljana kwamen deze 3 landen als winnaar uit de bus. Als debutanten komen ze respectievelijk op een 16e, 15e en 22e plaats terecht.

• Estland
•  Hongarije
•  Roemenië
•  Slowakije

•  Joegoslavië

Door de Bosnische oorlog werd wat nog restte van het oude Joegoeslavië uitgesloten van verdere deelname. Pas in 2004 zou het tot Servië-Montenegro omgedoopte land, opnieuw (mogen) aantreden.