Eurovisiesongfestival 1966

Winnaar Udo Jürgens met de winnaar van 1965, France Gall, voor het scorebord.

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen binnen een jury, kreeg vijf punten. De tweede keus kreeg drie punten en de derde plaats kreeg één punt van dat land.[2] Als er maar twee liedjes stemmen kregen binnen een jury, kreeg het meest populaire lied 6 punten en het andere lied 3 punten. Als een lied alle stemmen binnen een bepaalde jury kreeg, zou het worden beloond met 9 punten.

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. Het bord was vrijwel een kopie van het scoreoverzicht uit 1962. De deelnemende landen stonden in het Frans op het bord. Het totaal stond vóór de landnaam en voor het totaal stond de titel van het liedje. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. Een pijl voor de landnaam gaf aan welk land het hoogste aantal punten had. De pijl werd handmatig verplaatst.

De jury's werden in volgorde van optreden opgebeld. Het geven van de punten ging in oplopende volgorde. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit. Bij landen die de punten in het Engels doorgaven herhaalde de presentatrice de punten in het Frans. Andersom gebeurde dat niet. In zowel het Frans als Engels gebruikte zij daarvoor het woord points.

Pas na de een-na-laatste stemming was Oostenrijk niet meer in te halen. Het verschil (15 punten) tussen Oostenrijk (31) en Zweden (16) punten kon niet meer door de laatste jury van het Verenigd Koninkrijk ingehaald worden.

In Denemarken probeerden Gustav Winckler en Dario Campeotto het nog eens, voor Winckler was dit al de zesde mislukte poging na zijn deelname in 1957. Voor Campeotto was het de vierde mislukking na zijn deelname in 1961. Vice Vukov die in 1963 en 1965 Joegoslavië vertegenwoordigde slaagde er nu niet in zich te plaatsen voor het songfestival. In Noorwegen waren de verliezers Anita Thallaug (1963), Kirsti Sparboe (1965) en Wencke Myhre die later nog zou deelnemen en een superster werd in Duitsland. Ook in Finland enkele oudgedienden met Laila Kinnunen (1961), Lasse Mårtenson (1964) en Viktor Klimenko (1965). In Portugal wilde Antonio Calvário zijn deelname van 1964 te herhalen maar werd slechts vijfde in de preselectie. Butch Moore (1965) eindigde vierde in de Ierse preselectie.