Eurovisiesongfestival 2000

Het eerste songfestival in het nieuwe millennium was veel uitbundiger dan het jaar ervoor. De populariteit van het festival groeide snel in de jaren na 1998, mede dankzij de introductie van televoting. Ook nieuw was de introductie van een cd waarop alle nummers van de deelnemende landen stonden, die nu overal in Europa te koop zou zijn. Fans hoefden zodoende niet langer te zoeken naar singles van hun favoriete nummers.

Enkele opmerkelijke bijdragen dit jaar waren onder andere die uit Israël, waarin - afgezien van de snelle kus tussen de twee mannelijke bandleden - met de Syrische vlag gezwaaid werd naast de Israëlische vlag. Een andere opvallende bijdrage kwam uit Duitsland: Stefan Raab had een lied geschreven en opgevoerd in een - praktisch gezien - op Duits geïnspireerde verzonnen taal. Zweden kwam met een nummer dat een ode was aan de Indianen (Native Americans).

De grote favoriet was dit jaar Estland. Ines zong haar nummer "Once in a lifetime" niet bijzonder overtuigend. Het was duidelijk te zien dat zij strak stond van de zenuwen. Zij behaalde uiteindelijk de 4e plaats.

Voor Nederland werd het Eurovisie Songfestival 2000 vooral overschaduwd door de vuurwerkramp in Enschede, die op dezelfde dag plaatsvond. De NOS startte om negen uur 's avonds nog wel met de uitzending van het songfestival, maar het programma werd rond tien uur gestaakt, net na de dertiende deelnemer. Hierdoor kon Nederland nog wel het optreden van Linda Wagemakers zien, die als tweede aantrad. Het optreden van de Olsen Brothers, de uiteindelijke winnaars, was als veertiende en werd pas de volgende dag uitgezonden, samen met alle andere liedjes en een samenvatting van de puntentelling. Wagemakers kreeg pas net voor de puntentelling te horen wat er in Enschede was gebeurd en sprak met de Nederlandse delegatie af dat bij eventuele winst van Nederland er geen optreden meer in de zaal zou worden gegeven.

Afgezien van Rusland, Roemenië, Turkije en Macedonië brachten kijkers uit alle landen telefonisch hun stem uit. Wegens het afbreken van de uitzending in Nederland werden ook de Nederlandse punten door een vakjury bepaald.

Voor de puntentelling werd weer een videopresentatie als scorebord gebruikt. Het oproepen van de landen ging op volgorde van deelname via beeldverbinding. Het geven van de punten gebeurde op volgorde van laag naar hoog. Eén van de presentatoren herhaalde het land en de punten in de taal (Frans of Engels) waarin ze gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen.

De gegeven punten werden zichtbaar gemaakt door deze achter de landnaam te plaatsen, vóór de totaalscore van het land. Tussen de landen door werd een overzicht gegeven van de vijf hoogst scorende landen.

Marlayne maakte voor het bekendmaken van de Nederlandse punten bekend dat er geen kijkers hadden gestemd en dat de punten daarom van een jury afkomstig waren.

Vanaf het begin af aan was de puntentelling stabiel: Denemarken kreeg in de eerste stemronde als eerste de 12 punten en nam meteen de leiding. Die koppositie zouden de Olsen Brothers nooit meer afstaan. De tweede plaats nam Rusland in met het nummer Solo van Alsou. De derde plaats was voor de debutant van dat jaar: Letland, met het nummer My Star van de groep Brainstorm.

Land	Artiest	Plaats	Eerdere deelname	Plaats toen
Cyprus	Alexandros Panayi (deel van Voice)	21	Cyprus 1995	9
Spanje	Serafín Zubiri	18	Spanje 1992	14
Zweden	Roger Pontare	7	Zweden 1994 met Marie Bergman	13

Gabriel Forss die in '97 in de groep Blond zong was backing vocal voor Malta, vorig jaar was hij dat voor Zweden. Italiaanse superster Al Bano (ESF '76, '85) zong in het achtergrondkoortje van de Zwitserse kandidaat.

In Estland werd Evelin Samuel 3de, vorig jaar was ze nog 6de in Jeruzalem. In Roemenië werd Monica Anghel 3de, ze won in '96 maar raakte niet door de Europese voorselectie. In Noorwegen werd Jan Werner Danielsen (ESF '94) 2de. In Spanje werd Anabel Conde 4de, in '95 was ze nog 2de in Dublin. De groep Fenders die in '87 als Bandjo op het songfestival stond deed mee net als Gry Johansen (ESF '83). Corinna May werd 2de in Duitsland, vorig jaar won ze nog maar werd haar lied gediskwalificeerd omdat het al eens was uitgebracht. Onder de naam Cronika deed Magazin mee in de Kroatische selectie, net als Putokazi (ESF '93) al waren de groepsleden wel anders.

• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (alfabetisch)
• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (chronologisch)