Eurovisiesongfestival 1985

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De landen stonden in het Engels op het bord. Voor de naam was de vlag en een extra cijfer-vak te zien. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice zat op het podium, schuin voor het scorebord. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar doordat op het vlakje voor de naam een rondje (de "bovenkant van de 8") te zien was. Voor het eerst werd tussen het opbellen de tussenstand op het scorebord zichtbaar. Nadat een land alle punten had gegeven verscheen een cijfer dat de rangorde in te tussenstand aangaf voor de naam van het land in het extra cijfer-vak. Eerst de top vijf en na een paar seconden de gehele stand. Bovendien knipperde de vlag van het land dat op dat moment de leiding had.

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden om daarna beide gegevens in de andere taal te herhalen. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Luxemburg gaf als één na laatste de punten door. Door zeven punten aan Noorwegen te geven stond de winnaar vast: Noorwegen was met 122 punten niet meer in te halen door Zweden dat net op 103 punten was terechtgekomen.

Voordat de puntentelling begon kwam Lindfors op en bleef zogenaamd met haar jurk achter het decor hangen, waardoor ze in haar ondergoed leek te staan. Door een paar knoopjes van haar bovenstuk los te maken ontstond er een nieuwe jurk. Dit was duidelijk wel de bedoeling, maar niet gerepeteerd en had daarom niet de goedkeuring van de EBU.[2]

De Noorse winnaressen van de groep Bobbysocks stonden allebei al eens op het songfestival, Hanne Krogh in 1971, toen ze voorlaatste werd en Elisabeth Andreassen als lid van de groep Chips die 8ste werd voor Zweden; het andere lid van de groep, Kikki Danielsson, deed dit jaar solo mee voor Zweden. Voor Italië deden Al Bano & Romina Power opnieuw mee, ze waren er in 1976 ook al eens bij. Hot Eyes was er het vorige jaar ook al bij voor Denemarken. Gary Lux zong twee jaar eerder bij de groep Westend en was het voorgaande jaar backing vocal bij Anita.

In Ierland deed Marion Fossett van de groep Sheeba solo mee, maar werd slechts 6de. In Finland waren Ami Aspelund (Eurovisiesongfestival 1983) en Riki Sorsa (ESF '81) van de partij. De Deense groep Hot Eyes versloeg in de preselectie ex-deelnemers Gry Johansen, Tommy Seebach en John Hatting. Neco (ESF '82) werd 2de in de Turkse preselectie. In Oostenrijk werd Arlette Zola (ESF '82) 3de en Rainy Day (ESF '84) 4de.

•  Israël: Na een jaar afwezigheid keerde Israël terug en dat met de winnaar uit 1978, Izhar Cohen (zie ook Israël op het Eurovisiesongfestival)
•  Griekenland (zie ook Griekenland op het Eurovisiesongfestival)

•  Nederland: op de dag van het Songfestival vindt in Nederland de Nationale Dodenherdenking plaats.
•  Joegoslavië: op de dag van het Songfestival was het precies 5 jaar sinds het overlijden van Josip Broz Tito.