Eurovisiesongfestival 1991

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Er was geen fysiek scorebord aanwezig in de zaal, maar werd gebruikgemaakt van een videoprojectie. De landen stonden in het Engels op het overzicht. Voor de naam was de vlag te zien. Achter elk land stond het totaal aantal punten. De gegeven punten werden zichtbaar gemaakt door ze achter de landnaam, voor de totaalscore, neer te zetten in een zwarte cirkel. Die landnamen en de balk waarin ze stonden veranderden van kleur. De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatoren stonden op het podium. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar doordat de vlag voor de landnaam wapperde. Tussen het bellen door verschenen af en toe de acht hoogst scorende landen apart in beeld. Tijdens het doorgeven van de punten was het scoreoverzicht niet de hele tijd in beeld. Terwijl de stemmen gegeven werden, kwamen beelden van de presentatoren, de green room en de hokjes waar de commentatoren zaten de huiskamer binnen.

Het bellen van de landen ging op volgorde van deelname. Het geven van de punten gebeurde in volgorde van laag naar hoog. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. Een van de presentatoren herhaalde dit in de taal waarin de punten gegeven werden waarna de collega beide gegevens in de andere taal te herhaalde. Tot slot herhaalde de eerste presentator de punten en het land in het Italiaans. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Dit songfestival zal om twee redenen herinnerd worden: de uiterst spannende puntentelling an sich en de bijna gênante vertoning van Toto Cutugno tijdens die puntentelling. Doordat noch Gigliola noch Toto een basisniveau Engels had, werd het hele songfestival al in het Italiaans gepresenteerd. Dat ging nog goed, tot aan de puntentelling: in drie talen moesten de presentatoren ploeteren door de namen van de landen in het Italiaans, Engels en Frans. Het werd een drama. Toto Cutugno moest meermaals de EBU-vertegenwoordiger Frank Naef om hulp vragen de landennamen te vertalen en om de punten van de landenvertegenwoordigers aan de andere kant van de telefoonlijnen te herhalen.

Ondanks de regelmatige babylonische spraakverwarring, was de puntentelling zelf uitermate spannend. In het begin waren het Israël en Spanje die om de eerste plaats streden, nauw gevolgd door Frankrijk, Zweden, Malta en Zwitserland. Halverwege de puntentelling echter vielen Malta en Zwitserland af en op ongeveer driekwart ook Spanje. Het zou uiteindelijk tussen Zweden, Frankrijk en Israël gaan.

Bij de laatste stemronde (van Italië) lag Zweden slechts 7 punten voor op Israël en 12 punten op Frankrijk. Punt na punt werd vergeven door Rome, maar er ging geen enkel punt naar de drie landen die bovenaan stonden – totdat de 12 punten aan Frankrijk gegeven werden en een gelijke stand ontstond. Zweden en Frankrijk hadden elk 146 punten en Israël 139 punten.

Opnieuw ontstond er commotie in de zaal en spookte even het scenario van 1969 (met vier winnaars) door het hoofd van velen. Frank Naef werd echter weer door Toto Cutugno ter uitleg geroepen en deze legde uit dat bij een gelijke stand gekeken zou worden naar welk land de meeste topscores (12 punten) had behaald. Aangezien beide landen even vaak 12 punten hadden gekregen (allebei vier keer), werd er gekeken naar het aantal malen 10 punten. Met een 5-2-voordeel werd de Zweedse Carola met haar up-tempo Fångad av en stormvind tot winnares uitgeroepen. Opvallend genoeg stond Zweden al op het scorebord als winnaar te knipperen terwijl de delegaties in de 'green room', de presentatoren en sommige commentatoren kennelijk niet wisten hoe de winnaar bij een gelijke eindstand wordt bepaald.

Land	Artiest	Eerdere deelname
IJsland	Stefán Hilmarsson	IJsland 1988 (deel van Beathoven)
Noorwegen	Eiríkur Hauksson (deel van Just 4 Fun)	IJsland 1986 (deel van ICY)
	Hanne Krogh (deel van Just 4 Fun)	Noorwegen 1971 Noorwegen 1985 (deel van Bobbysocks)
Oostenrijk	Thomas Forstner	Oostenrijk 1989
Zweden	Carola	Zweden 1983

Elena Patroclou was in '83, '87 en '89 backing vocal voor Cyprus.

•  Malta

•  Nederland: op de dag van het Songfestival is in Nederland de Nationale Dodenherdenking.