wagen

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  wagen    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /ˈʋaːχə(n)/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈʋaːɣə(n)/
Woordafbreking
  • wa·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘voertuig’ voor het eerst aangetroffen in 838 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord wagen wagens
verkleinwoord wagentje wagentjes

Zelfstandig naamwoord

wagen m

  1. een kar
  2. (verkeer) een auto
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
  • gewaag
  • wagenberg
  • wagenboom
  • wagenborgen
  • wagenhuis
  • wagenhuur
  • wagenkap
  • wagenlosser
  • wagenmaken
  • wagenmaker
  • wagenmakerij
  • wagenmeester
  • wagenmenner
  • wagenpad
Vertalingen
    1. een auto   

Zelfstandig naamwoord

wagen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord waag
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
wagen
waagde
gewaagd
zwak -d volledig

Werkwoord

wagen

  1. overgankelijk iets riskants ondernemen
    • Er werd een poging gewaagd de rivier over te steken. 
  2. wederkerend zich ~ : een risico op zich laden
    • Daar waagde hij zich niet aan. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. een poging ondernemen   

Verwijzingen
  1. "wagen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. wagen op website: Etymologiebank.nl

Gangbaarheid
  • Het woord wagen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie


Duits
Woordafbreking
  • wa·gen

Werkwoord

wagen

  1. wagen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.