bil

De billen van een vrouw.
De billen van een man.

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  bil    (hulp, bestand)
  • IPA: /bɪl/
Woordafbreking
  • bil
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘achterdeel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord bil billen
verkleinwoord billetje billetjes

Zelfstandig naamwoord

bil v/m

  1. (anatomie) elk van beide lichaamsdelen gevormd door de grote spieren die het bekken aan de achterkant bedekken
    • Ze ging met haar billen in het mos zitten. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Wie zijn billen (ver)brandt, moet op de blaren zitten.
*Wie fouten maakt, moet met de gevolgen leven.
Uitdrukkingen en gezegden
  • in zijn blote billen
naakt, bloot
  • iemand op de billen slaan
lijfstraf op de billen toedienen
  • iemand voor de billen geven
lijfstraf op de billen toedienen
  • met de billen bloot gaan
zijn fouten publiek maken
  • van bil gaan
geslachtsgemeenschap hebben
Vertalingen
    1. elk van beide lichaamsdelen gevormd door de grote spieren die het bekken aan de achterkant bedekken   
    uitdrukking: iemand op de billen slaan   
  • Duits: jemand auf den Hintern schlagen (de), jemand den Hintern versohlen (de)

Werkwoord
vervoeging van
billen

bil

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van billen
    • Ik bil. 
  2. gebiedende wijs van billen
    • Bil! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van billen
    • Bil je? 

Gangbaarheid
  • Het woord bil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "bil" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Deens
  • En bil (DAF).
    Een auto (DAF).
  • En bil (VW, 1956).
    Een auto (VW, 1956).
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈbiˀ /
Woordafbreking
  • bil
Woordherkomst en -opbouw
Naar frequentie 333
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bil     bilen     biler     bilerne  
genitief   bils     bilens     bilers     bilernes  

Zelfstandig naamwoord

bil, g

  1. (afkorting), (techniek), (verkeer) auto, automobiel




Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / biːl /
Woordafbreking
  • bil
Woordherkomst en -opbouw
Naar frequentie 485
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bil     bilen     biler     bilene  
genitief   bils     bilens     bilers     bilenes  

Zelfstandig naamwoord

bil, m

  1. (afkorting), (techniek), (verkeer) auto, automobiel
  1. «Hver dag kjører flere tusen biler på norske veier uten ansvarsforsikring.»
    Elke dag rijden duizenden auto's op de Noorse wegen zonder verzekering.
Hyperoniemen
  • kjøretøy
Afgeleide begrippen
  • bergingsbil
  • bilhenger
  • biltransport
  • biltransporter
  • servicebil
  • tippbil
  • varebil


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / biːl /
Woordafbreking
  • bil
Woordherkomst en -opbouw
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   bil     bilen     bilar     bilane  

Zelfstandig naamwoord

bil, m

  1. (afkorting), (techniek), (verkeer) auto, automobiel
Hyperoniemen
  • kjøretøy
Afgeleide begrippen
  • bergingsbil
  • bilhengjar
  • biltransport
  • biltransporter
  • servicebil
  • tippbil
  • varebil


Tsjechisch
Uitspraak
  • IPA: /bɪl/
Woordafbreking
  • bil

Werkwoord

bil

  1. mannelijk derde persoon enkelvoud verleden tijd van het imperfectieve werkwoord bít: (hij) sloeg
  2. mannelijk enkelvoud actief deelwoord van het imperfectieve werkwoord bít
Gelijkklinkende woorden
Typische woordcombinaties
  • bil by
  • bil bych
  • bil bys
  • bil byste
  • bil jsem
  • bil jsi
  • bil jste

Verwijzingen


    Zweeds
    Uitspraak
    • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
    Woordafbreking
    • bil
    Woordherkomst en -opbouw
      enkelvoud meervoud
    onbepaald bepaald onbepaald bepaald
    nominatief   bil     bilen     bilar     bilarna  
    genitief   bils     bilens     bilars     bilarnas  
    Naar frequentie 371

    Zelfstandig naamwoord

    bil, g

    1. (afkorting), (techniek), (verkeer) auto
    1. «Vi har köpt en ny röd bil.»
      We hebben een nieuwe rode auto gekocht.
    Afgeleide begrippen
    • bilbarnstol
    • bilbatteri
    • bilindustri
    • bilism
    • billysning
    • bilning
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.