tegen

• Geluid:  tegen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtexə(n) /
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /teːχən/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /teːɣən/

• te·gen

• In de betekenis van ‘voorzetsel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1284 [1]

tegen

1. zijdelings aanleunend

1. • De fiets staat tegen de deur. 

2. oneens met, ter bestrijding van

1. • Er is geen middel tegen deze ziekte. 

1. • Het raadslid stemde tegen het voorstel. 

2. voor of omstreeks een bepaalde tijd

1. • We gingen tegen de ochtend naar huis. 

1. • Het liep tegen zevenen toen hij binnenkwam. 

1. • Tegen de tijd dat hij het doorkreeg, was alles al verloren. 

2. de ontvangende persoon van een boodschap: aan

1. • Ik heb het tegen je gezegd. 

2. voor de prijs van

1. • Ik ruilde met de buurjongen tien knikkers tegen een bal. 

• anti, contra
• omstreeks, rond
• aan (datief)
• voor

• voor

• bezwaar hebben tegen, daarentegen, daartegen, ertegen, hiertegen, waartegen

tegen

1. (predicatief) oneens, negatief

1. • Bent u voor of tegen? 

2. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord

   tegenspreken: Hij sprak deze bewering tegen.

3. prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord

   daartegen:Daar is een goed middel tegen.

• voorzetsels/bijwoorden

  tegenaan, tegenover, tegenop, tegenin

• samengestelde werkwoorden:

  tegengaan, tegenkomen, tegenspreken, tegenvallen, tegenzitten

• zelfstandig naamwoorden:

  tegendeel, tegengas, tegengif

• bijvoeglijk naamwoorden:

  tegendraads

• Daar is geen kruid tegen gewassen.

  Dat is hopeloos; daar bestaat geen middel tegen.

tegen

1. meervoud verleden tijd van tijgen
   

   • Wij tegen. 
     
   • Jullie tegen. 
     
   • Zij tegen. 

• togen

• Het woord tegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'tegen' herkend door: