dier

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  dier    (hulp, bestand)
  • IPA: /diːr/
Woordafbreking
  • dier
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘beest’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1] [2]
  • afkomstig van:
Middelnederlands: dier
Oudnederlands: dier
Germaans: *deuzan
  • Verwant in Germaans:
West: Engels: deer (Angelsaksisch: dēor), Duits: Tier, (Oudhoogduits: tior), Fries: dier (Oudfries: diār)
Noord: Zweeds: djur, Deens/Noors: dyr, (Oudnoords: dýr, djór), IJslands: dýr, Faeröers: dýr, djór
Oost: Gotisch: dius
enkelvoud meervoud
naamwoord dier dieren
verkleinwoord diertje diertjes

Zelfstandig naamwoord

dier o [3]

  1. (dierkunde) met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen
Synoniemen
Antoniemen
Hyperoniemen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Verwante begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Gewerveld dier.
Anagrammen
Vertalingen
    1. met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen   

Aanwijzend voornaamwoord

dier

  1. (verouderd) genitief vrouwelijk enkelvoud van die
  1. «Het huis dier vrouw.»
    Het huis van die vrouw.
  2. (verouderd) genitief meervoud van die
  1. «Het gedrag dier lieden.»
    Het gedrag van die lui.
Uitdrukkingen en gezegden
  • te dier zake
Woordherkomst en -opbouw
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen dierdierderdierst
verbogen dieredierderedierste
partitief diersdierders-

Bijvoeglijk naamwoord

dier [5]

  1. kostbaar
Afgeleide begrippen

Gangbaarheid
  • Het woord dier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "dier" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. dier op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. dier op website: Etymologiebank.nl
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).


Afrikaans
Uitspraak
  • geluid 
Woordafbreking
  • dier

Zelfstandig naamwoord

dier

  1. dier


Fries

Zelfstandig naamwoord

dier

  1. dier


Middelnederlands

Zelfstandig naamwoord

dier

  1. (dierkunde) dier; met zintuigen uitgerust meercellig organisme dat zijn energie verkrijgt uit andere dierlijke of plantaardige organismen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.