beest

de prinsesjes en het beest [2]

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  beest    (hulp, bestand)
  • IPA: /beːst/
Woordafbreking
  • beest
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘dier’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1253 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord beest beesten
verkleinwoord beestje beestjes

Zelfstandig naamwoord

beest o

  1. (dierkunde) dier, gebruikt om het aardse, niet menselijke van een dier te benadrukken
    • In het verotte vlees krioelde het van de beestjes. 
  2. benaming voor een mens, meestal een man, als men wild en dierlijk gedrag wil aangeven, positief en negatief gebruikt; wat een beest
    • De dronken man gedroeg zich als een wild beest. 
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
  • hartenbeest
  • hertenbeest
  • hoornbeest
  • knuffelbeest
  • koebeest
  • leugenbeest
  • podiumbeest
  • poezenbeest
  • prijsbeest
  • schotbeest
  • slachtbeest
  • speelgoedbeest
  • suikerbeest
  • trekbeest
  • verbeesten
  • vloekbeest
  • wildebeest
Afgeleide begrippen
   
  • beestenspel
  • beestenstal
  • beestenwagen
  • beestenweer
Vertalingen
    1.   
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord beest staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Werkwoord
vervoeging van
beesten

beest

  1. enkelvoud tegenwoordige tijd van beesten
  2. gebiedende wijs van beesten

Verwijzingen
  1. "beest" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.