Thai National Anthem

Thai National Anthem
Lyrics of the Thai national anthem, published in the Royal Thai Government Gazette on December 10, 1939.
National anthem of  Thailand
Lyrics Luang Saranupraphan, 1939
Music Phra Chenduriyang, 1932
Adopted 1939 (with current lyrics)
Audio sample
"Thai National Anthem" (instrumental)
  • file
  • help

The Thai National Anthem (Thai: เพลงชาติไทย, translit. Phleng chāt Thai) is the title of Thailand's national anthem which was adopted on 10 December 1939. The melody was composed by Phra Chenduriyang (Peter Veit) and the words are by Luang Saranupraphan. Phleng Chat (Thai: เพลงชาติ), literally meaning "national anthem", is a general term for a national anthem. The anthem is also used to refer to this specific song.

Periodization

Historical national anthem
NameDateNotes
Chom Rat Chong Charoen
(Thai: จอมราชจงเจริญ)
(Long Live the Great King)		1852–1871Siamese Rattanakosin period royal anthem and national anthem, introduced by King Mongkut (used the melody of God Save the King)
Bulan Loi Ruean
(Thai: บุหลันลอยเลื่อน)		1871–1888
Sansoen Phra Barami
(Thai: สรรเสริญพระบารมี)
(Glorify His Prestige)		1888–1932Rattanakosin period national anthem
Phleng Chat Sayam
(Thai: เพลงชาติสยาม)
(The Siamese National Anthem)		1932–1946After Siamese revolution of 1932, the anthem was classified into 2 factions, Phleng Chat Thai was used as national anthem and Sansoen Phra Barami was still used as royal anthem. In 1939 The country's name was changed from Siam to Thailand, the anthem lyrics was changed from the words Siam to Thai.
Sri Ayutthaya
(Thai: ศรีอยุธยา)		1946–1949
Phleng Chat Thai
(Thai: เพลงชาติไทย)
(The Thai National Anthem)
1949–present

Historical background

National Anthem before 1932

Before 1932, Sansoen Phra Barami (the Royal Anthem) was used as the national anthem of Siam.

National Anthem after 1932

Phleng Chat Siam sheet music (cover page) in 1933

The anthem was composed a few days after the revolution of 1932 in the tune vaguely similar to the national anthem of Poland, Poland Is Not Yet Lost, and was first broadcast in July 1932. The original lyrics were by Khun Wichitmatra.

Lyrics

แผ่นดินสยามนามประเทืองว่าเมืองทอง
ไทยเข้าครองตั้งประเทศเขตต์แดนสง่า
สืบเผ่าไทยดึกดำบรรพ์โบราณลงมา
รวมรักษาสามัคคีทวีไทย
บางสมัยศัตรูจู่โจมตี
ไทยพลีชีพร่วมรวมรุกไล่
เข้าลุยเลือดหมายมุ่งผดุงผะไท
สยามสมัยบุราณรอดตลอดมา
อันดินสยามคือว่าเนื้อของเชื้อไทย
น้ำรินไหลคือว่าเลือดของเชื้อข้า
เอกราษฎร์คือเจดีย์ที่เราบูชา
เราจะสามัคคีร่วมมีใจ
รักษาชาติประเทศเอกราชจงดี
ใครย่ำยีเราจะไม่ละให้
เอาเลือดล้างให้สิ้นแผ่นดินของไทย
สถาปนาสยามให้เทอดไทยไชโย

First National anthem competition (1934)

In 1934, Thai government launched competitions for the official national anthem, for both melody and lyrics. Jangwang Tua Patayakosol composed a tune in a traditional style called "Phleng Maha Nimit", but Phra Jenduriyang's melody was selected because it sounded more modern.

Second National anthem competition

After that, in the competition for the lyrics with Phra Jenduriyang's music, the original words by Khun Wichitmatra took first prize. They were in use until 1939, with a minor edit and an additional version written by second prize winner Chan Khamvilai (ฉันท์ ขำวิไล) adopted in 1934.[1][2][3]

Thai national anthem sung by Miss Pratum including Khun Wichitmatra Lyrics and Chan Khamvilai Lyrics

Lyrics

เหล่าเราทั้งหลายขอน้อมกายถวายชีวิต
รักษาสิทธิ์อิสสระณแดนสยาม
ที่พ่อแม่สู้ยอมม้วยด้วยพยายาม
ปราบเสี้ยนหนามให้พินาศสืบชาติมา
แม้ถึงภัยไทยด้อยจนย่อยยับ[note 1]
ยังกู้กลับคงคืนได้ชื่นหน้า
ควรแก่นามงามสุดอยุธยา
นั้นมิใช่ว่าจะขัดสนหมดคนดี
เหล่าเราทั้งหลายเลือดและเนื้อเชื้อชาติไทย
มิให้ใครเข้าเหยียบย่ำขยำขยี้
ประคับประคองป้องสิทธิ์อิสสระเสรี
เมื่อภัยมีช่วยกันจนวันตาย
จะสิ้นชีพไว้ชื่อให้ลือลั่น
ว่าไทยมั่นรักชาติไม่ขาดสาย
มีไมตรีดียิ่งทั้งหญิงทั้งชาย
สยามมิวายผู้มุ่งหมายเชิดชัยไชโย

Thai Cultural revolution

In 1939, when the name of the country was changed from Siam to Thailand, a competition was launched to create new lyrics, with those by Luang Saranupraphan winning. Thai Prime Minister Plaek Phibunsongkhram ordered the anthem to be played every day at 08:00 and 18:00 (8 AM and 6 PM), and ordered the populace to stand up to show respect for the nation. Nowadays, the morning and evening anthems correspond to the hoisting and lowering of the national flags in public areas (e.g. schools, workplaces, public buildings), respectively; hence, the anthem is broadcast by both radio and television channels twice per day.

Current lyrics

ThaiRomanisation[4]IPA transcriptionEnglish translation

ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล
ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย

Prathēt Thai rūam lư̄at nư̄a chāt chư̄a Thai
Pen prachā rat, phaThai khǭng Thai thuk sūan
Yū damrong khǭng wai dāi thang mūan
Dūai Thai lūan māi, rak samakkhī
Thai nī rak sangop, tǣ thư̄ng rop mai khlāt
Ēkkarāt cha mai hai khrai khom khī
Sala lư̄at thuk yāt pen chāt phalī
Thalœ̄ng prathēt chāt Thai thawī, mī chai, chayō!

[pràtʰêːt̚ tʰaj ruːə̯m lɯ̂ːə̯t̚ nɯ́ːə̯ tɕʰâːt̚ tʰɕɯ́ːə̯ tʰaj]
[pen prà.tɕʰaː rát̚ | pʰà.tʰaj kʰɔ̌ŋ tʰaj tʰúk̚ sùːə̯n]
[jùː dam.roŋ kʰɔ̌ŋ wáj dâːj tʰáŋ muːə̯n]
[dûːə̯j tʰaj lúːə̯n mǎːj | rák̚ sǎ.mák̚.kʰiː]
[tʰaj níː rák̚ sà.ŋòp̚ | tɛ̀ː tʰɯ̌ŋ róp̚ mâj kʰlàːt̚]
[ʔèːk̚.kà.râːt̚ tɕàʔ mâj hâj kʰraj kʰòm kʰîː]
[sà.làʔ lɯ̂ːə̯t̚ tʰúk̚ jàːt̚ pen tɕʰâːt̚ pʰá.liː]
[tʰà.lɤːŋ prà.tʰêːt̚ tɕʰâːt̚ tʰaj tʰá.wiː | miː tɕaj | tɕá.joː ‖]

Thailand unites the flesh and blood of Thais.
The land of Thailand belongs to the Thais.
Long has been our independence, wish sovereignty allowed to maintain it,
Because Thais have been united forever.
The Thais are peaceful and loving, but are not cowards in war.
Our sovereignty will never be threatened,
We will sacrifice every drop of our blood for our nation.
We are ready to die for freedom, security, and prosperity!

Sheet music of Phleng Chat in 1934, in use with the longer lyrics until 1939.
Thai people stand up to show respect for their national anthem.

See also

Notes

  1. ↑ ตามที่ปรากฏประกาศเพลงชาติลงวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2477 ซึ่งตีพิมพ์ในราชกิจนุเบกษาเล่ม 51 ตอน 0 ง วันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2477 ได้พิมพ์ข้อความในวรรคนี้เป็น "แม้ถึงไทยไทยด้อยจนย่อยยับ" ซึ่งผิดจากลายมือต้นฉบับของฉันท์ ขำวิไล ซึ่งเขียนไว้ว่า "แม้ถึงภัยไทยด้อยจนย่อยยับ" ทำให้อ่านไม่ได้ความหมาย ในบทความนี้จึงถือเอาความตามลายมือของฉันท์ ขำไว้ไลแทนฉบับที่ประกาศในราชกิจจานุเบกษา (ดู สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล. ความเป็นมาของเพลงชาติไทยปัจจุบัน. หน้า 45 - 46

References

  1. ↑ ความเป็นมาของเพลงชาติไทยปัจจุบัน Archived 2008-04-09 at the Wayback Machine. by Somsak Jiamthirasakul (TU Journal, Vol. 27, No. 1, December 2004) (in Thai)
  2. ↑ History of Thai National anthem from Banfun.com (in Thai)
  3. ↑ History of Thai National anthem from Rakbankerd.com (in Thai)
  4. ↑ https://www.loc.gov/catdir/cpso/romanization/thai.pdf The transliteration system used here is a slightly modified version of ALA-LC (which itself is based on RTGS 1939); the differences being that č and ‘ are absent in the transliteration provided below.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.