cel

Nederlands
[1] gevangenis cel
enkelvoud meervoud
naamwoord cel cellen
verkleinwoord celletje celletjes
[2] kloostercel
[3] dierlijke cel
[4] honingraat met cellen
[5] brandstofcel
Uitspraak
  • Geluid:  cel    (hulp, bestand)
  • IPA: /sɛl/
Woordafbreking
  • cel
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘klein vertrek’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • Afkomstig van het Latijnse cella.

Zelfstandig naamwoord

cel v/m

  1. een kleine ruimte waar iemand voor straf moet zitten (in een gevangenis)
    • Gevangenen wonen meestal in kleine cellen. 
  2. een kleine ruimte (in een klooster)
    • In een klooster bevinden zich cellen. 
  2. (biologie) de kleinste eenheid binnen een levend organisme waarin alle genetische informatie vervat zit
    • Iedere levensvorm heeft cellen. 
  2. een zeshoekige opslagplaats in een bijenraat
  3. (techniek) een element van een batterij, een accu of een ander apparaat
Synoniemen
  • [2] kloostercel, monnikscel
Hyponiemen
   
  • knoopcel
  • koelcel
  • koninginnencel
  • lenticel
  • lichaamscel
  • lichtcel
  • luistercel
  • meermanscel
  • meerpersoonscel
  • mengcel
  • mestcel
  • moedercel
  • netelcel
  • noodcel
  • onderzoekscel
  • ontstekingscel
  • openluchtcel
  • overlastcel
  • pigmentcel
  • piramidecel
  • plantencel
  • plasmacel
  • plaveiselcel
  • poepcel
  • politiecel
  • prefabcel
  • reed-sternberg-cel
  • schakelcel
  • schietschijfcel
Afgeleide begrippen
   
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. een kleine ruimte waar iemand voor straf moet zitten (in een gevangenis)   
    2. een kleine ruimte (in een klooster)   
    3. de kleinste eenheid binnen een levend organisme waarin alle genetische informatie vervat zit   
    4. een zeshoekige opslagplaats in een bijenraat   

Gangbaarheid
  • Het woord cel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "cel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Etruskisch

Zelfstandig naamwoord

cel

  1. aarde


Tsjechisch
Uitspraak
  • IPA: /tsɛl/
Woordafbreking
  • cel

Zelfstandig naamwoord

cel

  1. genitief meervoud van cela

Zelfstandig naamwoord

cel

  1. genitief meervoud van clo

Werkwoord

cel

  1. informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord celit
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.