Regering-Dehaene I
De regering-Dehaene I was de federale regering van België van 7 maart 1992 tot 23 juni 1995. Ze legde de eed af na een formatie van 104 dagen.
Regering-Dehaene I
| ||||
Zetelverdeling in de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de bestuursmeerderheid van Dehaene I. | ||||
Coalitie | CVP, PSC, SP en PS | |||
Zetels Kamer | 39 + 18 + 28 + 35 = 120 | |||
Premier | Jean-Luc Dehaene | |||
Aantreden | 7 maart 1992 | |||
Einddatum | 23 juni 1995 | |||
Voorganger | Martens IX | |||
Opvolger | Dehaene II | |||
|
In de regering zaten de Vlaamse en Waalse christendemocraten (CVP en PSC) en de Vlaamse en Waalse socialisten (SP en PS). De premier was de Vlaamse christendemocraat Jean-Luc Dehaene.
De regering volgde op de regering-Martens IX en werd gevolgd door de regering-Dehaene II.
Verloop van de regeerperiode
Maatregelen
De meest bekende maatregelen van de regering-Dehaene I zijn:
- Verdere federalisering van België met het Sint-Michielsakkoord
- Afschaffing van de legerdienstplicht
- Na de dood van 10 Belgische blauwhelmen in Rwanda, besloot de regering de terugtrekking van het contingent Belgen. De kwestie zal later aanleiding geven tot een parlementaire onderzoekscommissie.[1]
Samenstelling
De regering telde 15 ministers (14 + 1 eerste minister) en 1 staatssecretaris. CVP had 5 ministers (inclusief de premier), de PS ook 5 ministers, SP 3 ministers en 1 staatssecretaris en PSC 2 ministers.
Functie en bevoegdheden | Naam | Termijn | Partij | |
---|---|---|---|---|
Eerste Minister Algemeen Beleid en Voorzitter van het Kernkabinet en de Ministerraad |
Jean-Luc Dehaene | 7 maart 1992 - 23 juni 1995 | CVP | |
Vicepremier en minister Communicatie en Overheidsbedrijven |
Guy Coëme | 7 maart 1992 - 23 januari 1994 | PS | |
Elio Di Rupo | 23 januari 1994 - 23 juni 1995 | PS | ||
Vicepremier (tot 22 maart 1995) en minister Buitenlandse Zaken, belast met Ontwikkelingssamenwerking (vanaf 22 maart 1995) |
Willy Claes | 7 maart 1992 - 10 oktober 1994 | SP | |
Frank Vandenbroucke | 10 oktober 1994 - 22 maart 1995 | SP | ||
Erik Derycke | 22 maart 1995 - 23 juni 1995 | SP | ||
Vicepremier (vanaf 22 maart 1995) en minister Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken |
Louis Tobback | 7 maart 1992 - 10 oktober 1994 | SP | |
Johan Vande Lanotte | 10 oktober 1994 - 23 juni 1995 | SP | ||
Vicepremier en minister Justitie en Economische Zaken |
Melchior Wathelet | 7 maart 1992 - 23 juni 1995 | PSC | |
Minister Financiën |
Philippe Maystadt | 7 maart 1992 - 23 juni 1995 | PSC | |
Minister Sociale Zaken |
Philippe Moureaux | 7 maart 1992 - 4 mei 1993 | PS | |
Bernard Anselme | 4 mei 1993 - 23 januari 1994 | PS | ||
Magda De Galan | 23 januari 1994 - 23 juni 1995 | PS | ||
Minister Landsverdediging |
Leo Delcroix | 7 maart 1992 - 8 december 1994 | CVP | |
Karel Pinxten | 8 december 1994 - 23 juni 1995 | CVP | ||
Minister Werkgelegenheid en Gelijke Kansen |
Miet Smet | 7 maart 1992 - 23 juni 1995 | CVP | |
Minister Wetenschap |
Jean-Maurice Dehousse | 7 maart 1992 - 23 december 1994 | PS | |
Michel Daerden | 23 december 1994 - 23 juni 1995 | PS | ||
Minister Buitenlandse Handel en Europese Zaken |
Robert Urbain | 7 maart 1992 - 23 juni 1995 | PS | |
Minister Pensioenen |
Freddy Willockx | 7 maart 1992 - 18 juli 1994 | SP | |
Marcel Colla | 18 juli 1994 - 23 juni 1995 | SP | ||
Minister Begroting |
Mieke Offeciers-Van De Wiele | 7 maart 1992 - 5 september 1993 | CVP | |
Herman Van Rompuy | 5 september 1993 - 23 juni 1995 | CVP | ||
Minister Volksgezondheid, Leefmilieu en Sociale Integratie |
Laurette Onkelinx | 7 maart 1992 - 4 mei 1993 | PS | |
Magda De Galan | 4 mei 1993 - 23 januari 1994 | PS | ||
Jacques Santkin | 23 januari 1994 - 23 juni 1995 | PS | ||
Minister KMO's en Landbouw |
André Bourgeois | 7 maart 1992 - 23 juni 1995 | CVP | |
Staatssecretaris Ontwikkelingssamenwerking |
Erik Derycke | 7 maart 1992 - 22 maart 1995 | SP |
Herschikkingen
- Op 4 mei 1993 werd Philippe Moureaux vervangen door Bernard Anselme (PS). Ook werd Laurette Onkelinx vervangen door Magda De Galan (PS) omdat zij minister-president van de Franse Gemeenschap werd.
- Op 5 september 1993 werd Mieke Offeciers-Van De Wiele vervangen door Herman Van Rompuy (CVP). Ze werd afgevaardigd bestuurder van het VEV, een van de voorlopers van Voka.
- Naar aanleiding van het Agustaschandaal nam Guy Coëme op 23 januari 1994 ontslag. Hij werd als vicepremier en minister opgevolgd door Elio Di Rupo (PS). Ook nam Bernard Anselme die dag ontslag als federaal minister, omdat hij Guy Mathot (PS) moest vervangen in de Waalse regering, die ook naar aanleiding van het Agustaschandaal opgestapt was. Anselme werd vervangen door Magda De Galan, die op haar beurt vervangen werd door Jacques Santkin (PS).
- Op 18 juli 1994 nam Freddy Willockx ontslag om te zetelen in het Europees Parlement. Hij werd opgevolgd door Marcel Colla (SP).
- Op 10 oktober 1994 werd Willy Claes vervangen door Frank Vandenbroucke (SP) en Louis Tobback door Johan Vande Lanotte (SP). Claes werd secretaris-generaal van de NAVO en Tobback werd partijvoorzitter.
- Op 8 december 1994 werd Leo Delcroix vervangen door Karel Pinxten (CVP). Dit moest hij doen nadat er aan het licht was gekomen dat hij een villa in Zuid-Frankrijk bezat, waaraan postbodes in het zwart gewerkt hadden.
- Op 23 december 1994 werd Jean-Maurice Dehousse vervangen door Michel Daerden (PS). Hij ging immers burgemeester van Luik worden.
- Op 22 maart 1995 werd Frank Vandenbroucke vervangen door Eric Derycke (SP). Hij nam zijn post van Ontwikkelingssamenwerking niet mee en werd zelf ook niet vervangen. Vandenbroucke stapte op nadat aan het licht kwam dat hij in 1991 opdracht gaf zwart geld te verbranden.
Bronnen
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.