Regering-Martens VIII
De regering-Martens VIII was de federale regering van België van 9 mei 1988 tot 29 september 1991. In de regering zaten de CVP/PSC, de SP/PS en de VU. Na de verkiezingen van 13 december 1987 duurde het 148 dagen voor de nieuwe regering van start ging, de op drie na (regering-Verhofstadt III, Regeringsformatie België 2010-2011, Regeringsformaties België 2019-2020) langste regeringsvorming in de Belgische geschiedenis.
Meerderheid van regering-Martens VIII in de Kamer
De regering volgde op de regering-Martens VII en eindigde op 29 september 1991 in volle verwarring na het vertrek van de Volksunie, na discussies over wapenlicenties voor FN. Ze werd gevolgd door de regering-Martens IX.
Ministers en staatssecretarissen
De regering bestond uit 19 ministers en 13 staatssecretarissen. De verdeling was: PS (9), CVP (8), SP (7), PSC (5) en VU (3).
Ministerverdeling in de regering Martens VIII.
| Minister | Naam | Partij | |
|---|---|---|---|
| Premier | Wilfried Martens | CVP | |
| Vicepremier, Brussels Gewest en Institutionele Hervormingen | Philippe Moureaux | PS | |
| Vicepremier, Economische Zaken, Planning en Onderwijs | Willy Claes | SP | |
| Vicepremier, Communicatie en Institutionele Hervormingen | Jean-Luc Dehaene | CVP | |
| Vicepremier, Justitie en Middenstand | Melchior Wathelet | PSC | |
| Vicepremier, Begroting en Wetenschapsbeleid | Hugo Schiltz | VU | |
| Buitenlandse Zaken | Leo Tindemans | CVP | |
| Financiën | Philippe Maystadt | PSC | |
| Buitenlandse Handel | Robert Urbain | PS | |
| Openbaar Ambt | Michel Hansenne | PSC | |
| PTT | Freddy Willockx | SP | |
| Sociale Zaken | Philippe Busquin | PS | |
| Landsverdediging | Guy Coëme | PS | |
| Openbare Werken | Paula D'Hondt | CVP | |
| Binnenlandse Zaken, Modernisering van de Openbare Diensten en Culturele en Wetenschappelijke Nationale Instellingen | Louis Tobback | SP | |
| Onderwijs | Yvan Ylieff | PS | |
| Ontwikkelingssamenwerking | André Geens | VU | |
| Pensioenen | Alain Van der Biest | PS | |
| Werkgelegenheid en Arbeid | Luc Van den Brande | CVP | |
| Staatssecretaris | Naam | Partij | |
| Energie | Elie Deworme | PS | |
| Middenstand en Oorlogsslachtoffers | Pierre Mainil | PSC | |
| Europese Zaken en Landbouw | Paul De Keersmaeker | CVP | |
| Brussels Gewest | Jean-Louis Thys | PSC | |
| Milieu en Sociale Ontvoogding | Miet Smet | CVP | |
| Europa 1992 | Anne-Marie Lizin | PS | |
| Brussels Gewest | Jef Valkeniers | VU | |
| Volksgezondheid en Gehandicaptenbeleid | Roger Delizée | PS | |
| Pensioenen | Leona Detiège | SP | |
| Wetenschapsbeleid | Marcel Colla | SP | |
| Onderwijs | Luc Van den Bossche | SP | |
| Financiën en KMO's | Herman Van Rompuy | CVP | |
| Institutionele Hervormingen | Norbert De Batselier | SP | |
Herschikkingen
- Op 18 september 1988 verving Wivina Demeester (CVP) Herman Van Rompuy voor de bevoegdheid van Financiën. Van Rompuy verliet de regering om de nieuwe voorzitter van de CVP te worden.
- Op 18 oktober 1988 verving Jos Dupré (CVP) Norbert De Batselier (SP) als staatssecretaris voor Institutionele Hervormingen en krijgt de bevoegdheid KMO's, die voorheen van Van Rompuy was. Pierre Chevalier (SP) verving Luc Van den Bossche (SP) als staatssecretaris voor Onderwijs. De Batselier en Van den Bossche werden allebei Vlaams minister in Geens IV.
- Op 16 januari 1989 kregen Philippe Moureaux en Willy Claes allebei de nieuwe bevoegdheid Herstructurering van het Ministerie van Onderwijs. Hierop traden Yvan Ylieff en Willy Claes af als minister van Onderwijs. Marcel Colla verving Freddy Willockx als minister van PTT. Willockx werd burgemeester van Sint-Niklaas. Pierre Chevalier verving op zijn beurt Marcel Colla als staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid en nam ontslag als staatssecretaris voor Onderwijs. Paula D'Hondt trad af als minister van Openbare Werken waarop Jos Dupré als staatssecretaris bevoegd werd voor Herstructurering van het Ministerie van Openbare Werken. Yvan Ylieff werd Franse Gemeenschapsminister in de regering-Féaux en D'Hondt werd door de koning benoemd tot koninklijk commissaris voor het Migrantenbeleid. Ylieff en Claes waren de laatste nationale ministers van Onderwijs en D'Hondt was de laatste nationale minister van Openbare Werken. Deze bevoegdheden waren voortaan bij de deelstaten.
- Op 2 maart 1989 verving Raymond Langendries (PSC) Michel Hansenne voor Openbaar Ambt. Hansenne werd immers directeur van de Internationale Arbeidsorganisatie.
- Op 19 juni 1989 verving Mark Eyskens (CVP) Leo Tindemans voor Buitenlandse Zaken. Tindemans ging zetelen in het Europees Parlement.
- Op 11 juli 1989 werd Philippe Moureaux bevoegd voor de Hervorming van het Ministerie van het Brussels Gewest en neemt afstand van de bevoegdheid Brussels Gewest. Jean-Louis Thys en Jef Valkeniers nemen ontslag als staatssecretaris voor het Brussels Gewest. Eén dag later legde de eerste Brusselse regering, Picqué I de eed af.
- Op 18 januari 1990 verving Eric Derycke (SP) Pierre Chevalier als staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid. Chevalier moest ontslag nemen nadat bleek dat hij een dure dienstreis naar Parijs had gemaakt. Hij werd lid van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa en de Assemblee van de West-Europese Unie.
- Alain Van der Biest moest André Cools (PS) vervangen in de Waalse regering-Anselme. Op 2 mei 1990 werd hij zelf opgevolgd als minister van Pensioenen door Gilbert Mottard (PS).
Maatregelen
De meest bekende maatregelen van de regering-Martens VIII zijn:
- De derde staatshervorming, onder andere de overheveling van het onderwijs naar de gemeenschappen.
- Pacificatiewet
- Wet Tobback over anti-inbraaksystemen.
- Abortuswet
Externe links
- Martens VIII: Een regering met handicaps
- De kogel voor kleine partijen, over de wapenlicenties in '91 en '02
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.