ICE 3

De treinstellen ICE 3 (Baureihe 403) worden sinds 2000 in de reguliere dienst ingezet. Deze kan maximaal 330 km/h rijden en grotere stijgingen aan (4% in plaats van 2%) dan zijn voorgangers. Om het daarvoor noodzakelijke aandrijfvermogen te kunnen onderbrengen, heeft de trein geen motorwagen zoals zijn voorgangers, maar zijn de elektrische installatie en motoren (8000 kW) geheel onder de vloer ondergebracht. De eerste, derde, zesde en achtste bak worden met vier motoren van ieder 500 kW aangedreven. Door het ontbreken van afzonderlijke motorwagens, hebben de reizigers dankzij een glaswand een vrij uitzicht over de treinmachinist en de spoorweg. Het bijzondere is dat deze wand alleen doorzichtig is als er elektrische spanning op staat. In het Engels noemt men dat een smart window. Bij een noodremming en bij het wisselen van bovenleidingspanning, wordt de wand wit. De machinist kan dat evengoed handmatig doen vanuit de cabine. DB Fernverkehr bezit 50 treinstellen van het type ICE 3. Naast de lijnen in Duitsland en Oostenrijk, kan de ICE 3 ook in Zwitserland rijden.

Sinds najaar 2005 biedt Deutsche Bahn draadloos internet aan op alle ICE 3-treinen. Hierdoor kunnen alle reizigers met hun laptop, tablet of mobiele telefoon internetten tijdens hun reis.

Om ook ICE-diensten naar bestemmingen buiten Duitsland en Zwitserland te kunnen rijden, is de ICE 3M ontwikkeld, die geschikt is voor de vier meest voorkomende bovenleidingspanningen, en de meeste treinbeïnvloedingssystemen in Europa. De M staat voor mehrsystemfähig: geschikt voor meerdere systemen.

De DB bezit 14 treinstellen (genummerd als Baureihe 406) en de Nederlandse Spoorwegen 3 (genummerd in de 4600-serie).

In december 2008 heeft de DB 15 nieuwe ICE 3MF-stellen als BR 407 besteld.[1] Het uiterlijk van deze tweede schijf is iets verschillend ten opzichte van de oorspronkelijke serie. Dit is een gevolg van een aanpassing aan de neus van het stel die gedaan moest worden teneinde aan de nieuwe TSI-crashtestnormen te voldoen. Om een eind te maken aan de omvangrijke controles die noodzakelijk waren na het spoorwegongeluk op 9 juli 2008 in Keulen, werd ook het ontwerp van de assen herzien.

De ICE 3 remt door middel van remschijven en elektrodynamisch remmen (met behulp van de tractiemotoren). Daarnaast heeft de ICE 3 wervelstroomremmen. Dit zijn met wisselspanning gevoede elektromagneten die zich door middel van magnetische inductie op de rails afremmen. De wervelstroomremmen worden alleen op hogesnelheidslijnen (Köln–Rhein/Main en Nürnberg–Ingolstadt) in Duitsland gebruikt. Dit omdat de wervelstroomrem niet in elk land (zoals Nederland) is toegelaten. In geval van noodremming wordt de wervelstroomrem daarentegen wel altijd gebruikt.

Fabrikant Siemens heeft de ICE 3 verder ontwikkeld en tracht deze, onder de merknaam Velaro, ook aan andere spoorwegmaatschappijen te verkopen. Tot nog toe is dit type verkocht aan de Spaanse, Russische en Chinese spoorwegen.