Beleg van Rijnberk (1597)

Onderweg naar Rheinberg werd stad en kasteel van Alphen bij verdrag ingenomen. Amalia van Nieuwenaar-Alpen (de weduwe van Hendrik van Brederode en Frederik III van de Palts), vrouwe van Alphen, moest een neutraliteitsverdrag tekenen en zich afzijdig houden van de opstand. Dit bracht voor de Heerlijkheid Alphen een tijd van consolidatie. Zo kon het zijn dat Maurits al op 10 augustus voor Rijnberk stond. Hij ging meteen tot de aanval over.

Maurits arriveerde voor Rheinberg met een leger van 8200 man sterk. Daarnaast had hij de beschikking over een grote hoeveelheid artillerie, aangevoerd over de Rijn. Na tien dagen van beschietingen[1] gaf het Spaanse garnizoen zich op 20 augustus over.[2]

Door de verovering van Rijnberk waren de Spaansgezinde steden in de graafschap Zutphen en landschap Twente ontdaan van een belangrijke aanvoerstad van voorraden. Ook ontzet zou zo lastiger worden. Maurits ging ervan uit dat de verovering van de steden in het oosten nu niet al te lastig zou worden.[3] Het volgende jaar zou Francesco de Mendoza Rijnberk alweer innemen voor Spanje, wat de stad de bijnaam La puta de la guerra opleverde, hoer van de oorlog. De Spaanse bezetting onder commandant Don Luis Bernardo de Avila zou tot 1601 duren, toen Maurits opnieuw Rijnberk wist te veroveren na een beleg van meer dan een maand.