meester

• Geluid:  meester    (hulp, bestand)

• mees·ter

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderwijzer’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236 [1]

meester m

1. iemand die macht en gezag heeft

1. • Hij is hier heer en meester over. 

2. iemand die uitblinkt in een bepaalde vaardigheid, virtuoos

1. • Met dit schilderij toonde hij zich een waar meester. 

2. een onderwijzer met name op een lagere school

1. • Moest je schoolblijven van de meester? 

1. • Alle kinderen waren blij dat meester Valentijn met ze op werkweek ging 

2. iemand die het doctoraal examen in de rechtsgeleerdheid heeft afgelegd
3. iemand die door het maken van een proefstuk de bevoegdheid had gekregen om zelfstandig zijn ambacht uit te oefenen
4. onderofficier bij de marine, één rang lager dan meester-chef en gelijk aan 1e sergeant bij de landmacht, de luchtmacht en de medische dienst
5. meerdere in een sadomasochistische relatie
6. (techniek) (digitale techniek) deel van een meester-slaaf element

• [3] onderwijzer, docent, leraar, instructeur

• [1,2,7] meesteres

• [1] ondergeschikte
• [3] leerling
• [5] gezel, leerling
• [7-8] slaaf

• [1] baas, heer, patroon, werkgever

meester

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meesteren
   

   • Ik meester. 

2. gebiedende wijs van meesteren
   

   • Meester! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meesteren
   

   • Meester je? 

• Het woord meester staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'meester' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.