leerling

Nederlands

Uitspraak

Geluid: leerling (hulp, bestand)

Woordafbreking

leer·ling

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘iem. die onderwijs krijgt’ voor het eerst aangetroffen in 1496 [1]
Naamwoord van handeling van leren met het achtervoegsel -ling. [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	leerling	leerlingen
verkleinwoord	leerlingetje	leerlingetjes

Zelfstandig naamwoord

leerling m

(onderwijs) iemand die onderwijs volgt

- De meester gaf de leerlingen een proefwerk.

Verwante begrippen

leerlinge, leraar, scholier, student
leren, school, studeren

Hyponiemen

achterstandsleerling, basisschoolleerling, doopleerling, medeleerling, tovenaarsleerling, zorgleerling

Afgeleide begrippen

leerling-verpleger
leerlingbegeleider
leerlingenbegeleiding

leerlingenschaal
leerlingenstatuut
leerlingenvervoer

leerlingstelsel
leerlingvolgsysteem
leerlingwezen

Vertalingen

1. iemand die onderwijs volgt

Duits: Schüler ^(de) m, Schülerin ^(de) v
Engels: pupil ^(en), student ^(en)
Frans: élève ^(fr)

Papiamento: alumno
Spaans: alumno ^(es) m, pupilo ^(es) m, estudiante ^(es) v/m, aprendiz ^(es) m
Waals: scolî ^(wa) m, scolresse ^(wa) v

Gangbaarheid

Het woord leerling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'leerling' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.