docent

• Geluid:  docent    (hulp, bestand)

• do·cent

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘leraar’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1805 [1]

docent m [2]

1. (onderwijs), (beroep) iemand die les geeft (bij het voortgezet of hoger onderwijs)

1. • Hij is universitair docent in Leiden. 

1. • Docenten van de muziekschool gaven een concert. 

• leerkracht, leraar

• burgerdocent, contactdocent, gastdocent, hoofddocent, kroondocent, oud-docent, praktijkdocent, privaatdocent, uurdocent, vakdocent

• docente, docentendeel, docentenhandleiding, docentenkorps, docentenvergadering, docentschap

• onderwijzer

• Het woord docent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'docent' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.