ambt

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ambt
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘openbare, hogere betrekking’ voor het eerst aangetroffen in 1580 [1]
  • (afkorting), (verkorting) van ambacht [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord ambt ambten
verkleinwoord ambtje ambtjes

Zelfstandig naamwoord

ambt o

  1. officiële betrekking, post die meestal van overheidswege toegekend wordt en enige vorm van gezag uitstraalt
  2. geestelijke taak of dienst die iemand beroepshalve uitvoert
    • Het ambt van priester, diaken. 

Hoogste ambt: Paus

Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
  • ambtskostuum
  • ambtsmisbruik
  • ambtsmisdaad
  • ambtsmisdrijf
  • ambtspenning
  • ambtsperiode
  • ambtsplicht
  • ambtsteken
  • ambtstermijn
  • ambtstheologie
  • ambtstrouw
  • ambtsverrichting
  • ambtsvervulling
  • ambtsvoorganger
  • ambtswege
  • ambtswoning
  • ambtszegel
  • ambtszorg
Vertalingen
    1. officiële betrekking   

Gangbaarheid
  • Het woord ambt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "ambt" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. ambt op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.