ringe
Nederlands
Woordafbreking
- rin·ge
Noors
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
- IPA: / ˈɾiŋə /
Woordafbreking
- rin·ge
Woordherkomst en -opbouw
- Bijvoeglijk naamwoord: afkomstig uit het Nederduits
- Werkwoord [A] en zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse woord hringja
- Werkwoord [B]: afgeleid van het Noorse woord ring
Naar frequentie | 486 |
---|
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | ringe | ringere | ringest |
o enkelvoud | ringe | |||
meervoud | ringe | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
ringe | ringere | ringeste |
Bijvoeglijk naamwoord
ringe
- «Han vokste opp i ringe kår.»
- Hij leefde in armoedige omstandigheden.
- «Han vokste opp i ringe kår.»
Afgeleide begrippen
- [1]: ubetydelig
- [2]: fattigslig
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | ringe |
tegenwoordige tijd | ringer |
verleden tijd | ringa ringet |
voltooid deelwoord |
ringa ringet |
onvoltooid deelwoord |
ringende |
lijdende vorm | ringest |
gebiedende wijs | ring |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking | [A] + [B] |
Werkwoord
[A] ringe
Synoniemen
- [1] klinge
- [2] telefonere
- [3] kime
Synoniemen
- ringmerke
Werkwoord
ringe inn
- omgeven, omringen, schutten (vee, wild)
- achterhalen, insluiten, omsingelen (bende)
Synoniemen
- kranse
- kringsette
- omringe
Nynorsk
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
- IPA: / ˈɾiŋə /
Woordafbreking
- rin·ge
Woordherkomst en -opbouw
- Bijvoeglijk naamwoord: afkomstig uit het Nederduits
- Werkwoord [A] en zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoorse woord hringja
- Werkwoord [B]: afgeleid van het Noorse woord ring
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | ringe ringa |
tegenwoordige tijd | ringer |
verleden tijd | ringde |
voltooid deelwoord |
ringt |
onvoltooid deelwoord |
ringande |
lijdende vorm | ringast |
gebiedende wijs | ring |
vervoegingsklasse | Klasse 2 zwak |
opmerking | [A] |
Werkwoord
[A] ringe
Synoniemen
- [1] klinge
- [2] telefonere
- [3] kime
Werkwoord
ringe til
- onovergankelijk bellen naar (telefoon)
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
ringe |
ringar |
ringa |
ringa |
Klasse 1 zwak | [B] |
Synoniemen
- ringmerke
Werkwoord
ringe inn
- omgeven, omringen, schutten (vee, wild)
- achterhalen, insluiten, omsingelen (bende)
Synoniemen
- kranse
- kringsettje
- omringe
Werkwoord
ringe ut
- uitknippen, uitronden (V-hals)
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ringe | ringa | ringer | ringane |
Pennsylvania-Duits
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Woordafbreking
- rin·ge
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van het Engelse werkwoord (to) ring
vervoeging tegenwoordige tijd, aantonende wijs, bedrijvende vorm | ||||
---|---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
ringe | |||
verleden tijd |
||||
voltooid deelwoord |
geringt | |||
enkelvoud | meervoud | |||
1e persoon | ich | ring | mir | ringe |
2e persoon | du | ringscht | dihr / der dihr / der ihr / er ihr / er nihr / ner |
ringt ringe ringt ringe ringe |
3e persoon | er | ringt | sie | ringe |
sie | ringt | |||
es | ringt |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.