lui

• Geluid:  lui    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /lœʏ/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /lœː/

• lui

• In de betekenis van ‘vadsig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1440 [1]
• In de betekenis van ‘lui* mensen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]

lui

1. werkschuw, niet houdend van inspanning of werk

1. • Ik ben vandaag erg lui geweest. 

2. geschikt om op zijn gemak in te zijn

1. • Hij zat in zijn luie stoel. 

• arbeidsschuw, werkschuw

• aartslui, lanterlui

• Luilak, luiaard, luibak, luibuis, luieren, luiheid, luilak, luilekker, luiwammes

• uil

lui mv

1. lieden, mensen (plurale tantum)

• lieden meervoud, mensen meervoud

• armelui, derlui, jelui, jongelui, marktlui, ouwelui, rijkelui

lui

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luien
   

   • Ik lui. 

2. gebiedende wijs van luien
   

   • Lui! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van luien
   

   • Lui je? 

• Het woord lui staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'lui' herkend door:

lui

1. luiden

1. «"Luidens die berig.... " wil dan sê dat dit is hoe die berig gelui het, d.w.s. wat in die berig beweer is.»

   "Luidens het bericht...." wil dan zeggen dat dit is hoe het bericht geluid heeft, d.w.z. wat er in het bericht beweerd is.

• luidens

• IPA: /lɥi/

lui

1. hem, haar

• il

lui

1. hij

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• lui

lui

1. hij

lui

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd (pretérito indefinido) van luir