Wezembeek-Oppem

Oppem ontstond als gehucht aan de noordkant van de latere steenweg tussen Mechelen en Tervuren, hogerop in de vallei van de Wezembeek. De kern van Wezembeek ontstond tussen de kernen van Sterrebeek, Kraainem en Oppem, direct verbonden met de nabijgelegen kern van Kraainem en de vallei van de Woluwe via wat nu de Alfons Lenaertsstraat is. Op de Ferrariskaart vindt men Oppem terug als deel van de parochie van Wezembeek. In die tijd waren Wezembeek en Oppem ook met Stokkel verbonden via een landweg.

Onder het ancien régime waren Wezembeek en Oppem, hoewel ze één parochie vormden, twee verschillende heerlijkheden. Ze vielen juridisch onder de meierij van Vilvoorde (in het kwartier van Brussel van het hertogdom Brabant).[1] De heerlijkheid Oppem was in 1234 door de heren van Dongelberg aan de abdij van Villers geschonken, en bleef tot het einde van het ancien régime tot de bezittingen van de abdij behoren. Wezembeek daarentegen werd van de 12e tot de 14e eeuw bestuurd door de gelijknamige familie ‘van Wezembeek’.[2] Nadat de heerlijkheid enkele keren van eigenaar veranderd was, kwam ze in 1695 door Gaspar de Burbure verworven. Zijn nazaten bestuurden Wezembeek tot het einde van het ancien régime en heten tot op vandaag ‘de Burbure de Wesembeek’.

Na 1796, de tijd van de annexatie bij Frankrijk, werd Wezembeek-Oppem als gemeente bij het kanton Sint-Stevens-Woluwe van het Dijledepartement ingedeeld.[1] Het blijft tot op vandaag een onafhankelijke gemeente, die nu bij de provincie Vlaams-Brabant ingedeeld is. Net als de andere faciliteitengemeenten werd het buiten de fusiegolf van 1976-1977 gehouden.

• Bronnen:NIS, Opm:1806 tot en met 1981=volkstellingen; 1990 en later= inwonertal op 1 januari

• De Sint-Pieterskerk in Wezembeek, met een romaanse westertoren en een gotisch koor en een kerkorgel van Adrianus Rochet uit Nijvel (1793)
• Het Sint-Pietersplein (beschermd sinds 1982 als dorpsgezicht), met enkele huizen met een 17e- of 18e-eeuwse kern en de voormalige pastorie
• Het Kasteel en het Domein de Burbure, een waterkasteel dat in 1902 gedeeltelijk uitbrandde en door architect F. Symons werd heropgebouwd.
• De neogotische parochiekerk van Sint-Michaël en Sint-Jozef (1910) in Oppem, staat naast het passionistenklooster.
• Het Kasteel van Oppem, vandaag beter bekend als Kasteel de Grunne, met het omliggende kasteelpark (U-vormig kasteel met neorococoversiering uit 1870-1880)
• Witgekalkte hoeve de Kam, een 17e-eeuwse brouwerij, die tussen 1982 en 1992 tot Cultureel Centrum van de Vlaamse Gemeenschap verbouwd werd.
• De Sint-Jozefskerk (1959), ontworpen door architect Schuyten