Tommy Wood

In het seizoen 1949 startte het wereldkampioenschap wegrace en dit keer werd hij in de Lightweight TT tweede achter Manliff Barrington, die door Moto Guzzi was ingehuurd vanwege zijn kennis van het 60km-lange stratencircuit. Tussen hen zaten slechts twaalf seconden, maar de derde man, Roland Pike, deed met zijn Rudge bijna een kwartier langer over de race dan Tommy Wood. Wood reed ook de snelste ronde van de race, wat hem in 1949 nog een extra punt opleverde. Dankzij deze ene race eindigde hij als zevende in de eindstand van het wereldkampioenschap 250 cc. In de 350cc-klasse werd hij met een Velocette gedeeld dertiende in het WK, maar hij won ook de Grand Prix van Barcelona.

In het seizoen1950 viel Tommy Wood in de Isle of Man TT zowel in de Lightweight TT als de Junior TT uit. Hij haalde geen enkel punt in het wereldkampioenschap wegrace, maar won wel de 350cc-klasse van de Grand Prix van Spanje die toen nog geen deel uitmaakte van het WK.

In het seizoen 1951 startte Tommy Wood in alle soloklassen, hoewel zijn optreden in de 125cc-klasse beperkt bleef tot één race. De Spaanse GP was de seizoensopener van het wereldkampioenschap wegrace en Tommy Wood werd met een Norton Manx tweede achter Umberto Masetti met de Gilera 500 4C. Door een enorm aantal valpartijen haalden echter slechts zes rijders de finish. Hij won echter de 350cc klasse met een Velocette. Hij won met een fabrieks-Moto Guzzi Gambalunghino de Lightweight TT, bij afwezigheid van Guzzi's eerste man, Bruno Ruffo en na het uitvallen van zijn teamgenoot Fergus Anderson, die in de derde ronde uitviel. In de Franse Grand Prix werd hij derde in de 250cc-klasse en in de GP des Nations op Monza werd hij tweede achter zijn teamgenoot Enrico Lorenzetti. Hij eindigde het seizoen als negende in het kampioenschap 500cc, als tiende in het wereldkampioenschap 350 cc en als tweede in het wereldkampioenschap 250cc.

In 1952 kwam Tommy Wood niet in de uitslagen voor, maar in het seizoen 1953 nam hij, met beperkt succes, weer deel aan het WK in drie klassen. In de 500cc-klasse scoorde hij met een Norton slechts één punt en eindigde hij als zeventiende. In de 350cc-klasse haalde hij ook één punt met een Norton en werd hij zestiende. In de 250cc klasse scoorde hij met de Moto Guzzi drie punten en eindigde hij als twaalfde. Dit was zijn laatste seizoen in het wereldkampioenschap wegrace en waarschijnlijk van zijn hele carrière, want ook in de uitslagen op Man kwam hij daarna niet meer voor.