Inlaag
Een inlaag of inlaagpolder ontstond als in verband met het risico van wegzakken van een dijk een inlaagdijk als reservewaterkering werd aangelegd.
Gebied
Het gebied tussen een door dijkval bedreigde dijk en een inlaagdijk wordt inlaag genoemd. Doordat de voor de nieuwe dijk benodigde grond doorgaans uit de inlaag werd gehaald ligt het maaiveld laag en is de invloed van zout kwelwater groot. Deze inlagen met karrevelden zijn vaak drassig en ongeschikt voor landbouw en veeteelt. Daardoor bleven ze ook in het verleden vaak braak liggen. Sommige inlagen werden gebruikt als boezem voor het lozen van water uit de aanliggende polder. Andere waren in gebruik als hooiland. Door aanleg van vele greppeltjes werd dan de afwatering geregeld. In de twintigste eeuw kwamen ook deze hooilanden braak te liggen en kreeg de natuur vrij spel.
Natuurwaarden
Tegenwoordig zijn inlagen vooral natuurgebied. Ze worden door veel weide- moeras- en zeevogels benut voor zowel voedsel- als broedgebied. Het zijn ook ideale hoogwatervluchtplaatsen voor vogels die bij eb voedsel zoeken.
In het brakke tot zoute milieu komt een aantal bijzondere planten voor. Planten zoals ruppia's die om kunnen gaan met sterke schommelingen van het zoutgehalte. Ook schedefonteinkruid en gesteelde zannichellia kan men er aantreffen. Indien het zoutgehalte minder hoog is kan ook hoornblad en zilte worden waargenomen.
Veel voorkomende dieren zijn de brakwaterkokkel, slijkgarnaal, de brakwatergarnaal, de veelkleurige duizendpoot, en de vlokreeftjes Gammarus duebeni en Gammarus zaddachi. Als broedvogels worden onder meer waargenomen de visdief, de noordse stern, de bergeend, de slobeend, de wintertaling en de kuifeend.