Bolle akker
Een bolle akker of bolakker is een vanuit het midden glooiende akker. Het effect is kunstmatig ontstaan door een bepaalde wijze van ploegen en had ten doel de afwatering te optimaliseren. Door bij het ploegen de grond steeds perceelinwaarts te keren, bereikte men deze hoogteverschillen.
Bolle akkers zijn regionaal onder verschillende namen bekend. In West-Friesland noemt men het 'kussentjesakkers' en in Groningen 'kruinige percelen', terwijl ze in Friesland bekendstaan als 'varkensruggetjes'. In gebieden waar vroeger tabak werd geteeld, zoals rond Nijkerk zijn veel bolakkers te vinden.
In het Vlaamse Waasland bleek bij archeologisch onderzoek aan de laatmiddeleeuwse vierkantige bolle akkers dat deze in een keer waren aangelegd. De lensvormige percelen waren in het centrum enige meters hoger dan aan de rand. Door circulair ploegen werd de bolling in stand gehouden. In het Waasland was deze akkervorm zeer algemeen, in 1950 werden hier nog 35.000 bolle akkers geteld. De velden zijn omgeven door een sloot voor de afwatering met schaarhout aan de wallenkant.
Bolakkers komen op meer plaatsen in België voor, zoals rond Menen en in het Waasland en de Kempen.