trouw

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • trouw
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘loyaal’ voor het eerst aangetroffen in 1291 [1]
  • Etymologisch verwant met het Engelse true (waar, waarachtig, betrouwbaar).
enkelvoud meervoud
naamwoord trouw [2]trouwen
verkleinwoord [2]trouwtje [2]trouwtjes

Zelfstandig naamwoord

trouw m

  1. het zich houden aan een verbintenis
  2. het huwelijk
Antoniemen
Hyponiemen
  • ambtstrouw
  • banktrouw
  • broedertrouw
  • buitentrouw
  • burgertrouw
  • clubtrouw
Afgeleide begrippen
   
Uitdrukkingen en gezegden
  • Hou en trouw (beloven)
elkaar overal (zullen) helpen
  • Iemand van kwade trouw verdenken
verdenken dat iemand bedriegt
Vertalingen
    1. het zich houden aan...   
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen trouwtrouwertrouwst
verbogen trouwetrouweretrouwste
partitief trouwstrouwers-

Bijvoeglijk naamwoord

trouw

  1. op wie men steeds opnieuw een beroep kan doen
    • Hij is een trouwe werknemer voor zijn baas. 
Synoniemen
Antoniemen
Vertalingen
    1. op wie men steeds opnieuw een beroep kan doen   

Werkwoord
vervoeging van
trouwen

trouw

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van trouwen
    • Ik trouw. 
  2. gebiedende wijs van trouwen
    • Trouw! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van trouwen
    • Trouw je? 

Gangbaarheid
  • Het woord trouw staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "trouw" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.