Red Bull Racing

Aan het eind van 2005 werd Jaguar Grand Prix verkocht aan Red Bull. Na de slechte cijfers van moederbedrijf Ford besloot de directie wereldwijd vele duizenden banen te schrappen. Het viel volgens diezelfde directie niet te verantwoorden dat vele duizenden werknemers hun baan gingen verliezen, maar dat er nog wel honderden miljoenen dollars in het weinig succesvolle F1-project gepompt zouden blijven worden. Het team reed in het eerste jaar van zijn bestaan nog wel met een Cosworthmotor, hoewel ook Cosworth door Ford verkocht was.

In het seizoen 2005 had Red Bull Racing vier coureurs in dienst. De eerste coureur was de van McLaren afkomstige David Coulthard. Als tweede coureur wisselden Christian Klien en Vitantonio Liuzzi elkaar af. Daarnaast nam de Amerikaanse GP2-coureur Scott Speed bij enkele Formule 1-grand-prixwedstrijden de rol van vrijdag- en reservecoureur op zich.

In 2006 kwam David Coulthard samen met Christian Klien wederom voor het Red Bull Racing team uit. Robert Doornbos kreeg de rol als testrijder. Daarnaast maakte het team vanaf dit seizoen gebruik van Ferrarimotoren. Halverwege het seizoen werd Adrian Newey (bekend van Williams en McLaren) aangetrokken voor het ontwerp van een nieuwe wagen. Voor de laatste drie races van het seizoen werd Christian Klien vervangen door Robert Doornbos.

Adrian Newey, chief technical officer van Red Bull Racing

Voor 2007 had Red Bull Racing als coureurs David Coulthard en Mark Webber bevestigd. Ze reden in de eerste door Adrian Newey ontworpen Red Bull wagen. Deze werd aangedreven door een Renaultmotor en Bridgestonebanden. Officieel werd deze auto niet door het team zelf maar door de dochteronderneming Red Bull Technology ontworpen. Het team toonde op 26 januari 2007 op het Circuit de Catalunya bij Barcelona de nieuwe wagen voor het seizoen 2007, de RB3.

Het was een moeilijk jaar voor Red Bull. De ontworpen auto zat zover op de limiet dat hij regelmatig (vooral met oververhitte motoren) uitviel. Het seizoen werd uiteindelijk beslist in de laatste race in Abu Dhabi. Sebastian Vettel werd daar wereldkampioen Formule 1 met 256 punten, met slechts 3 punten voorsprong op Fernando Alonso. De tweede Red Bull Coureur, Mark Webber, werd derde met 242 punten.

Een zeer succesvol jaar voor Red Bull, Sebastian Vettel werd met overmacht wereldkampioen (392 punten), met 122 punten voorsprong op de nummer 2, Jenson Button, terwijl Mark Webber wederom derde werd met 258 punten.

Door de strengere regels die dat jaar werden toegepast, had Red Bull een moeilijke start. De eerste zeven wedstrijden werden door verschillende coureurs gewonnen: Fernando Alonso was de eerste die twee overwinningen wist te pakken dat jaar. Maar, net als in de jaren daarvoor, kwam de Red Bull RB8 steeds meer op gang richting het einde van het jaar. Wederom zou het kampioenschap beslist worden in de laatste race, dit keer in Brazilië. Daar had Vettel een slechte start (teamgenoot Webber had tegen de verwachting in een goede start), werd aangetikt in bocht vier en moest achteraan beginnen. Door moeilijke weersomstandigheden en een strakke strategie, wist Vettel toch zesde te eindigen, wat genoeg was om zijn voorsprong op Alonso vast te houden en daarmee zijn derde wereldkampioenschap te pakken. Webber werd zesde met 179 punten.

2013 was waarschijnlijk het tot dan toe meest succesvolle jaar voor Red Bull. Sebastian Vettel won dat jaar 13 races en won het kampioenschap uiteindelijk met 397 punten. (155 punten voorsprong op de nummer 2: Alonso). Mark Webber werd derde met 199 punten. In juni 2013 werd bekend dat Mark Webber aan zijn laatste seizoen als coureur bij Red Bull in de Formule 1 bezig was. Hij zou zijn autosportcarrière voortzetten in het WEC bij het fabrieksteam van de Duitse autofabrikant Porsche.

Op 2 september 2013 werd bekendgemaakt dat Daniel Ricciardo in 2014 voor Red Bull zou rijden. Door de nieuwe regelgeving, waarvan de introductie van de 1,6 liter V6-turbomotoren de belangrijkste wijziging was, verging het Red Bull dit jaar stukken minder dan de jaren ervoor. Het Mercedes-team was oppermachtig. Sebastian Vettel wist geen race te winnen, in tegenstelling tot zijn nieuwe teamgenoot Ricciardo die drie Grands Prix' wist te winnen.

In 2015 rijden Daniel Ricciardo en Daniil Kvjat voor het team van Red Bull. Het was het slechtste seizoen voor Red Bull Racing sinds 2008. Door vele problemen met de motor hadden ze een matige seizoensstart, en vochten ze vaak met de middenmoters. Ze behaalden drie podiumplekken, een tweede en derde plek in Hongarije en een tweede plek in Singapore, maar ze behaalden geen overwinning in 2015. Ze konden niet meedoen met de top en eindigde als vierde in het kampioenschap voor constructeurs.

Na veel moeilijkheden met de Renaultmotor in 2015, bleef het team toch met deze krachtbron actief in de Formule 1. Wel kreeg de motor de naam van sponsor TAG Heuer. Op 5 mei werd bekend dat Max Verstappen per direct voor Red Bull ging rijden. Vanaf de vijfde Grand Prix van het seizoen vond dit plaats. Tot dan reed hij de eerste vier races van dit seizoen voor het opleidingsteam van Red Bull, Toro Rosso. Hij nam de plaats in van Daniil Kvjat die terugkeerde naar het team van Toro Rosso.[2] Verstappen won op 15 mei 2016 in zijn eerste race voor Red Bull Racing de Grand Prix van Spanje op het Circuit de Barcelona-Catalunya. Hij was daarmee de jongste coureur en de eerste Nederlander ooit die een Formule 1-race won. In Monaco lag Ricciardo lange tijd aan de leiding, maar werd uiteindelijk tweede nadat het team bij zijn pitstop niet klaarstond met nieuwe banden. Ricciardo won wel de Grand Prix van Maleisië nadat raceleider Lewis Hamilton uit moest vallen vanwege motorproblemen. In totaal werden er zestien podiumplaatsen behaald en eindigde het team achter Mercedes als tweede in het constructeurskampioenschap.

In 2017 begon het seizoen opnieuw met problemen met de Renaultmotor. Zowel Ricciardo als Verstappen konden geen goede resultaten behalen, al werd Verstappen wel derde tijdens de tweede Grand Prix van het seizoen in China. Ricciardo won vanaf de tiende startplaats de eerste Grand Prix van Azerbeidzjan nadat andere coureurs uitvielen of terugzakten door crashes of andere problemen. Later in het seizoen werden wel regelmatig podiumplaatsen behaald, al vielen Ricciardo en Verstappen respectievelijk zes en zeven keer uit vanwege motorproblemen of crashes. Verstappen behaalde nog wel twee dominante zeges in Maleisië en Mexico. Uiteindelijk werd het team achter Mercedes en Ferrari derde in het constructeurskampioenschap.

In 2018 kent Red Bull zowel betere betrouwbaarheid als betere snelheid, al werd er vroeg in het seizoen al tweemaal een dubbele uitvalbeurt genoteerd. In Bahrein viel Ricciardo al snel uit met een elektrisch probleem, terwijl Verstappen na een aanrijding met Lewis Hamilton te veel schade opliep. In Azerbeidzjan kwamen de beide coureurs met elkaar in aanraking, waardoor zij de race niet uit konden rijden. Ricciardo won wel de Grands Prix in China en Monaco, waarbij hij de laatste race vanaf poleposition startte. Daarnaast won Verstappen in Oostenrijk en Mexico.

In juni 2018 maakte Red Bull bekend dat het in 2019 overstapt van de Renault- naar een Hondamotor, nadat Toro Rosso in 2018 al deze overstap had gemaakt.[3] In juli 2018 maakte Daniel Ricciardo bekend de renstal te verlaten voor Renault.[4] Hij is vervangen door Pierre Gasly die in 2018 bij Toro Rosso reed.[5]

2019 is het meest succesvolle seizoen van Red Bull geworden in het tijdperk van de V6-turbomotoren. De overstap naar Honda lijkt zich, na een teleurstellende seizoensstart uit te betalen met overwinningen voor Max Verstappen in Oostenrijk, Duitsland en Brazilië. Tevens haalt Verstappen in Hongarije de eerste pole position van het jaar voor het team. Het is voor de Nederlander zijn eerste pole ooit. Voor Honda is het de eerste pole sinds Australie 2006 (Jenson Button in de Honda F1).

Op 12 augustus werd bekend gemaakt dat Alexander Albon promotie maakte naar Red Bull Racing ten koste van Pierre Gasly, die is teruggezet naar Toro Rosso.