Daniel Ricciardo

Daniel Joseph Ricciardo (Engels: /rᵻˈkɑːrdoʊ/; Perth, West-Australië, 1 juli 1989) is een Australisch coureur die onder contract staat bij het Formule 1-team van Renault. Tot en met 2018 reed hij voor Red Bull Racing en hier behaalde hij zeven overwinningen. Ricciardo was kampioen in het seizoen 2009 in het Britse Formule 3-kampioenschap.

Daniel Ricciardo
Ricciardo in 2019
Algemene informatie
Nationaliteit Australië
Geboren1 juli 1989
Perth
Formule 1-carrière
Jaren actief2011-heden
TeamsHRT
Toro Rosso
Red Bull
Renault
Races171
Overwinningen7
Podiums29
Punten1040
Polepositions3
Snelste rondes13
Eerste raceGroot-Brittannië 2011
Eerste overwinningCanada 2014
Laatste overwinningMonaco 2018
Laatste raceAbu Dhabi 2019
Portaal    Autosport

Formule 1

2010-2011

Ricciardo in Monza 2011

Ricciardo was in het Formule 1 seizoen 2010 reservecoureur voor de Formule 1 teams Red Bull Racing en Scuderia Toro Rosso naast Brendon Hartley.[1] Ook in 2011 was hij testrijder voor beide teams en mocht hij voor Toro Rosso op de vrijdagen voor de races deelnemen aan vrije trainingen, waarbij hij om en om Sébastien Buemi en Jaime Alguersuari mocht vervangen.

Op 30 juni 2011 werd officieel bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf de Grand Prix van Groot-Brittannië van dat jaar in Formule 1-races mocht rijden bij HRT.[2] Een van de vaste coureurs van dat team, Narain Karthikeyan, moest hierdoor plaatsmaken voor de jonge Australiër. De Indiër mocht later dat jaar nog wel de eerste Formule 1 race ooit in zijn thuisland rijden. Ricciardo hoefde hiervoor echter niet zijn plaats af te staan, maar zijn teamgenoot Vitantonio Liuzzi moest plaatsmaken voor Karthikeyan. Uiteindelijk eindigde Ricciardo als 27e in het WK zonder punten, één plaats voor hekkensluiter Karun Chandhok, die slechts de GP van Duitsland reed.

2012

In 2012 was Ricciardo coureur voor het team van Scuderia Toro Rosso, zijn teamgenoot was Jean-Éric Vergne.[3] In zijn eerste race voor het team in Australië behaalde hij ook meteen zijn eerste punten met een negende plaats. Hier bleef het lange tijd bij, pas in de Grand Prix van België behaalde hij opnieuw een negende plaats. Vervolgens eindigde hij tussen de GP's van Singapore en Korea driemaal achter elkaar in de punten.

2013

Ricciardo reed in 2013 opnieuw voor Toro Rosso. Vergne is nog steeds zijn teamgenoot.[4] De eerste twee races moest hij opgeven door problemen met zijn uitlaat, maar in de derde race in China behaalde hij zijn beste Formule 1-resultaat met een zevende plaats, na ook als zevende gestart te zijn. Naarmate het jaar vorderde, behaalde Ricciardo steeds betere resultaten, waaronder een vijfde plaats in de kwalificatie van de GP van Groot-Brittannië en de zesde kwalificatietijd in het daaropvolgende raceweekend in Duitsland. Hiermee kwam hij nadrukkelijk in beeld voor het tweede zitje bij het Red Bull-team, waar tweede coureur Mark Webber aan het eind van 2013 zou stoppen.

2014

Ricciardo in Singapore.

Op 2 september 2013 werd bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf 2014 voor Red Bull Racing ging rijden.[5] Hij kreeg hier startnummer 3. Zijn teamgenoot was Sebastian Vettel.

In zijn eerste race voor Red Bull in zijn thuisrace op het Albert Park Street Circuit wist Ricciardo meteen op de tweede plaats achter Nico Rosberg te eindigen. Hij werd hiermee de eerste Australiër die in zijn thuisrace op het podium stond. Na afloop van de race werd hij echter gediskwalificeerd omdat zijn brandstofconsumptie hoger was dan toegestaan.[6]

In de zevende race op het Circuit Gilles Villeneuve behaalde Ricciardo zijn eerste overwinning in de Formule 1, nadat de Mercedes-coureurs Nico Rosberg en Lewis Hamilton problemen kregen met hun auto's. Hamilton viel eerder uit en Rosberg werd met drie ronden te gaan ingehaald door Ricciardo, die zo zijn eerste zege op zijn naam mocht schrijven. In Hongarije behaalde hij zijn tweede overwinning van het seizoen door in de laatste ronden de Mercedes van Lewis Hamilton en de Ferrari van Fernando Alonso in te halen.

2015

2015 was een moeilijk seizoen voor Ricciardo. Hij had veel betrouwbaarheidsproblemen met de Renault-motor, die qua vermogen toch al niet op kon tegen Mercedes en Ferrari. Ricciardo finishte het seizoen uiteindelijk op plek 8 met 92 punten, met als hoogtepunten podia in Hongarije en Singapore.

2016

Ricciardo behaalde acht podiumplaatsen in de Red Bull, met als uitschieter een overwinning in Maleisië. In Monaco had Ricciardo pole position en reed lang aan de leiding totdat hij een pitstop moest maken. Toen hij aankwam in de pits stonden de monteurs nog niet klaar met de nieuwe banden en moest hij wachten, wat hem zijn eerste plaats kostte.

2018

Op 3 augustus 2018 werd bekend dat Ricciardo vanaf 2019 voor het fabrieksteam van Renault gaat rijden. Hij is hierbij een contract voor twee jaar aangegaan.[7]

Formule 1-carrière

Jaar/Jaren Team
2011HRT
2012 t/m 2013Toro Rosso
2014 t/m 2018Red Bull Racing
2019 t/m hedenRenault
2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 Totaal
Aantal races112019191921202121171
Aantal zeges0003011207
Aantal pole-positions0000010203
Aantal snelste ronden00013414013
Aantal podiumplaatsen00082892029
Aantal WK-punten0102023892256200170541040
Eindstand WK271814383569

Totale Formule 1-resultaten

  • Races vetgedrukt betekent pole position, races schuingedrukt betekent snelste ronde
Seizoen Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Pos Punten
2011 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR6 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
TC
MAL
TC
CHN
TC
TUR
TC
SPA
TC
MON
TC
CAN
TC
EUR
TC
27 0
Hispania Racing F1 Team Hispania F111 Cosworth CA2011 2.4 V8 GBR
19
DUI
19
HON
18
BEL
DNF
ITA
NC
SIN
19
JPN
22
KOR
19
IND
18
ABU
DNF
BRA
20
2012 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR7 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
9
MAL
12
CHN
17
BHR
15
SPA
13
MON
DNF
CAN
14
EUR
11
GBR
13
DUI
13
HON
15
BEL
9
ITA
12
SIN
9
JPN
10
KOR
9
IND
13
ABU
10
VST
12
BRA
13
18 10
2013 Scuderia Toro Rosso Toro Rosso STR8 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
DNF
MAL
18†
CHN
7
BHR
16
SPA
10
MON
DNF
CAN
15
GBR
8
DUI
12
HON
13
BEL
10
ITA
7
SIN
DNF
KOR
19†
JPN
13
IND
10
ABU
16
VST
11
BRA
10
14 20
2014 Infiniti Red Bull Racing Red Bull RB10 Renault Energy F1-2014 1.6 V6 AUS
DSQ
MAL
DNF
BHR
4
CHN
4
SPA
3
MON
3
CAN
1
OOS
8
GBR
3
DUI
6
HON
1
BEL
1
ITA
5
SIN
3
JPN
4
RUS
7
VST
3
BRA
DNF
ABU
4
3 238
2015 Infiniti Red Bull Racing Red Bull RB11 Renault Energy F1-2015 V6 AUS
6
MAL
10
CHN
9
BHR
6
SPA
7
MON
5
CAN
13
OOS
10
GBR
DNF
HON
3
BEL
DNF
ITA
8
SIN
2
JPN
15
RUS
15†
VST
10
MEX
5
BRA
11
ABU
6
8 92
2016 Red Bull Racing Red Bull RB12 TAG Heuer F1-2016 V6 AUS
4
BHR
4
CHN
4
RUS
11
SPA
4
MON
2
CAN
7
EUR
7
OOS
5
GBR
4
HON
3
DUI
2
BEL
2
ITA
5
SIN
2
MAL
1
JPN
6
VST
3
MEX
3
BRA
8
ABU
5
3 256
2017 Red Bull Racing Red Bull RB13 TAG Heuer F1-2017 V6 AUS
DNF
CHN
4
BHR
5
RUS
DNF
SPA
3
MON
3
CAN
3
AZE
1
OOS
3
GBR
5
HON
DNF
BEL
3
ITA
4
SIN
2
MAL
3
JPN
3
VST
DNF
MEX
DNF
BRA
6
ABU
DNF
5 200
2018 Aston Martin Red Bull Racing Red Bull RB14 TAG Heuer F1-2018 V6 AUS
4
BHR
DNF
CHN
1
AZE
DNF
SPA
5
MON
1
CAN
4
FRA
4
OOS
DNF
GBR
5
DUI
DNF
HON
4
BEL
DNF
ITA
DNF
SIN
6
RUS
6
JPN
4
VST
DNF
MEX
DNF
BRA
4
ABU
4
6 170
2019 Renault F1 Team Renault R.S.19 Renault E-Tech 19 V6 AUS
DNF
BHR
18†
CHN
7
AZE
DNF
SPA
12
MON
9
CAN
6
FRA
11
OOS
12
GBR
7
DUI
DNF
HON
14
BEL
14
ITA
4
SIN
14
RUS
DNF
JPN
DSQ
MEX
8
VST
6
BRA
6
ABU
11
9 54
  • † Uitgevallen maar wel geklassificeerd omdat hij meer dan 90% van de raceafstand heeft voltooid.

Overwinningen

Nr. Grand Prix Team
1 Grand Prix van Canada 2014 Red Bull-Renault
2 Grand Prix van Hongarije 2014 Red Bull-Renault
3 Grand Prix van België 2014 Red Bull-Renault
4 Grand Prix van Maleisië 2016 Red Bull-TAG Heuer
5 Grand Prix van Azerbeidzjan 2017 Red Bull-TAG Heuer
6 Grand Prix van China 2018 Red Bull-TAG Heuer
7 Grand Prix van Monaco 2018 Red Bull-TAG Heuer


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.