David Coulthard

In 1993 en 1994 was hij een testrijder voor het Williams F1 team. Als de eerste rijder van het team, Ayrton Senna, om het leven komt tijdens de GP van Imola neemt Coulthard vanaf de GP van Spanje in datzelfde jaar Senna's plaats in voor het team. Coulthard rijdt dat seizoen nog negen wedstrijden en Nigel Mansell sluit de laatste drie wedstrijden bij het team. Waar Coulthard zijn beste resultaat een 2e plek is, scoort Mansell in Adelaide een overwinning. David Coulthard werd een fulltime racer voor het team in 1995. In datzelfde jaar scoort hij zijn eerste overwinning op het circuit Estoril. In 1996 vertrekt hij naar McLaren.

Als coureur bij het team van McLaren blijft hij goed scoren. Voor het eerst in vier jaar wist hij een overwinning voor McLaren te behalen, door de openingsrace van 1997 in Australië te winnen. In de jaren 1998 en 1999 moet Coulthard toezien hoe zijn teamgenoot Mika Hakkinen wereldkampioen wordt. Hij werd in 2001 vice-wereldkampioen, achter Schumacher. In 2003 behaalde hij zijn laatste zege op het circuit van Melbourne, waar hij als elfde startte. Het jaar 2004 is het laatste jaar dat de Schot voor McLaren rijdt, zijn resultaten bij het topteam van McLaren blijven achter bij de resultaten van zijn teamgenoot Kimi Räikkönen.

Vanaf 2005 was Coulthard actief als eerste rijder voor het team van Red Bull Racing. In 2006, tijdens de Grand Prix van Monaco, scoorde Coulthard voor Red Bull Racing de eerste podiumplaats. Op 3 juli 2008 maakt hij aan de vooravond van de Grand Prix van Engeland op Silverstone bekend dat hij aan het einde van het seizoen stopt als Formule 1-coureur. Zijn laatste race verreed hij op 2 november 2008, op het circuit van Sau Paulo. Hij verliet de F1 op een tamelijk roemloze manier doordat hij in de eerste bocht uitviel, nadat hij van achteren werd aangereden.

Van 2010 tot 2012 was Coulthard actief in de DTM voor Mercedes-Benz met het team van Mücke Motorsport.