Formule 1 in 2012
Het Formule 1-seizoen van 2012 was het 63e Formule 1-seizoen. Sebastian Vettel was de verdedigende wereldkampioen. Zijn team Red Bull Racing was de verdedigende wereldkampioen bij de constructeurs. Naast Vettel kwamen er nog meer wereldkampioenen uit in dit jaar, namelijk Fernando Alonso, Lewis Hamilton, Jenson Button, Michael Schumacher en de terugkerende Kimi Räikkönen. Hiermee kwamen er voor het eerst in de Formule 1 zes wereldkampioenen uit in één seizoen.
63e Formule 1-seizoen (2012)
| ||||
Volgende: 2013 Vorige: 2011 | ||||
 | ||||
Sebastian Vettel, wereldkampioen 2012 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Races | 20 | |||
| Coureurs | 25 | |||
| Constructeurs | 12 | |||
| Verdedigend kampioen |   | |||
| Eindstand coureurs | ||||
| 1e plaats | | |||
| 2e plaats |  | |||
| 3e plaats |  | |||
| Eindstand constructeurs | ||||
| 1e plaats | | |||
| 2e plaats |  | |||
| 3e plaats |  | |||
| ||||
In de Grand Prix van de Verenigde Staten wist Red Bull Racing de titel bij de constructeurs succesvol te verdedigen. Tijdens de laatste Grand Prix van het seizoen, de Grand Prix van Brazilië, wist ook Sebastian Vettel zijn coureurstitel te prolongeren.
Kalender
De definitieve kalender werd op 31 augustus 2011 bekendgemaakt en telde 20 races, het hoogste aantal ooit in de Formule 1-geschiedenis tot dan toe.
Veranderingen in 2012
- De Grand Prix van Bahrein keert na een jaar terug op de kalender, nadat de editie van 2011 was afgelast vanwege de protesten in Bahrein.
- De Grand Prix van Duitsland wordt in 2012 weer verreden op de Hockenheimring in plaats van de Nürburgring.
- De Grand Prix van Turkije wordt dit jaar niet meer verreden.
- De Grand Prix van de Verenigde Staten keert na afwezigheid van vijf jaar weer terug op de kalender, de GP wordt verreden op het nieuwe Circuit of the Americas. Dit circuit is ontworpen door Hermann Tilke die meerdere Formule 1-circuits heeft ontworpen.
Autopresentaties
| Constructeur | Chassis | Presentatiedatum | Presentatielocatie |
|---|---|---|---|
 |
CT01 | 25 januari 2012 | Tijdschrift & online |
|
MP4-27 | 1 februari 2012 | |
 |
VJM05 | 3 februari 2012 | |
|
F2012 | 3 februari 2012 | Online |
|
E20 | 5 februari 2012 | Online |
.svg.png){kind=small} |
C31 | 6 februari 2012 | |
|
RB8 | 6 februari 2012 | Online |
|
STR7 | 6 februari 2012 | |
|
FW34 | 7 februari 2012 | |
|
F1 W03 | 21 februari 2012 | |
 |
MR01 | 5 maart 2012 | |
|
F112 | 5 maart 2012 | |
Ingeschreven teams en coureurs
De volgende teams en coureurs namen deel in het 'FIA Formula One World Championship' 2012:
.svg.png){kind=small}
Opmerkingen:
- Alle teams rijden met banden van Pirelli.
Rijders veranderingen in 2012
- Van team veranderd
- Sébastien Buemi: STR-Ferrari → Red Bull Racing-Renault (test-/reservecoureur)
- Jérôme d'Ambrosio: Virgin-Cosworth → Lotus-Renault (test-/reservecoureur)
- Daniel Ricciardo: HRT-Cosworth → STR-Ferrari
- Bruno Senna: Renault → Williams-Renault
- Vitali Petrov: Renault → Caterham-Renault
- Pedro de la Rosa: Sauber-Ferrari → HRT-Cosworth
- Nieuw/teruggekeerd in de Formule 1
- Kimi Räikkönen: WRC (Ice 1 Racing) → Lotus-Renault
- Romain Grosjean: GP2 Series (DAMS) → Lotus-Renault
- Nico Hülkenberg: Formule 1 (Force India-Mercedes) (test-/reservecoureur) → Force India-Mercedes
- Jean-Éric Vergne: Formule Renault 3.5 Series (Carlin) → STR-Ferrari
- Charles Pic: GP2 Series (Barwa Addax Team) → Marussia-Cosworth
- Uit de Formule 1
- Nick Heidfeld: Renault → FIA World Endurance Championship[2]
- Rubens Barrichello: Williams-Renault → IndyCar Series[3]
- Adrian Sutil: Force India-Mercedes
- Jaime Alguersuari: STR-Ferrari → Testrijder Pirelli-banden[4]
- Karun Chandhok: Lotus-Renault → FIA World Endurance Championship[5]
- Tijdens het seizoen
- De Belg Jérôme d'Ambrosio vervangt de Fransman Romain Grosjean bij Lotus tijdens de Grand Prix van Italië. Grosjean kreeg een schorsing van één race vanwege het veroorzaken van een ongeluk tijdens de Grand Prix van België.[1]
Resultaten en klassement
Grand Prix
_track_map.svg.png)
Kwalificatieduels
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Raceduels
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uitslagen coureurs
- Puntensysteem
Punten werden toegekend aan de top 10 geklasseerde finishers.
| Positie | 1e | 2e | 3e | 4e | 5e | 6e | 7e | 8e | 9e | 10e |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punten | 25 | 18 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 2 | 1 |
|
S Snelste ronde |
Uitslagen constructeurs
|
S Snelste ronde |
| Formule 1-seizoenen |
|---|
|
1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 |
| Bronnen, noten en/of referenties |
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.