Formule 1 in 1961

	12e Formule 1-seizoen (1961)
	Volgende: 1962 Vorige: 1960
	Phil Hill (l) en Jackie Stewart (r), 1991
	Algemene informatie
Races	8
Coureurs	53
Constructeurs	14
Verdedigend; kampioen	Jack Brabham (coureurs); Cooper (constructeurs)
	Eindstand coureurs
1e plaats	Phil Hill 34 (1e titel)
2e plaats	Wolfgang von Trips 33
3e plaats	Stirling Moss 21
	Eindstand constructeurs
1e plaats	Ferrari 40 (1e titel)
2e plaats	Lotus 32
3e plaats	Porsche 22
Portaal	Autosport

Het Formule 1 seizoen 1961 was het 12de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 14 mei 1961 en eindigde op 8 oktober na acht races.

Phil Hill werd voor het eerst wereldkampioen. Ferrari behaalde voor het eerst het constructeurskampioenschap.
De tweede in de stand, Wolfgang von Trips vond de dood in de Grand Prix van Italië na een botsing met Jim Clark. Ook vijftien toeschouwers kwamen hierbij om het leven.
Er werden voor het eerst negen punten toegekend aan de winnaar van een race.

Kalender

	datum	land	circuit	winnaar	team	verslag
1	14 mei	Monaco	Monte Carlo	Stirling Moss	Lotus-Climax	verslag
2	22 mei	Nederland	Zandvoort	Wolfgang von Trips	Ferrari	verslag
3	18 juni	België	Spa-Francorchamps	Phil Hill	Ferrari	verslag
4	2 juli	Frankrijk	Reims-Gueux	Giancarlo Baghetti	Ferrari	verslag
5	15 juli	Groot-Brittannië	Aintree	Wolfgang von Trips	Ferrari	verslag
6	5 augustus	Duitsland	Nürburgring	Stirling Moss	Lotus-Climax	verslag
7	10 september	Italië	Monza	Phil Hill	Ferrari	verslag
8	8 oktober	Verenigde Staten	Watkins Glen International	Innes Ireland	Lotus-Climax	verslag

Puntentelling

De eerste zes geklasseerden kregen punten, te weten:

Plaats	1	2	3	4	5	6
Punten	9	6	4	3	2	1

Uitslagen coureurs

De vijf beste resultaten tellen mee voor de eindstand.

Pos	Coureur									Pnt
Pos	Coureur	MON	NED	BEL	FRA	GBR	DUI	ITA	USA	Pnt
1	Phil Hill	3	2	1	9	2	3	1		34 (38)
2	Wolfgang von Trips	4	1	2	Ret	1	2	Ret		33
3	Stirling Moss	1	4	8	Ret	Ret	1	Ret	Ret	21
4	Dan Gurney	5	10	6	2	7	7	2	2	21
5	Richie Ginther	2	5	3	15	3	8	Ret		16
6	Innes Ireland			Ret	4	10	NC	Ret	1	12
7	Jim Clark	10	3	12	3	Ret	4	Ret	7	11
8	Bruce McLaren	6	12	Ret	5	8	6	3	4	11
9	Giancarlo Baghetti				1	Ret		Ret		9
10	Tony Brooks	13	9	13	Ret	9	NC	5	3	6
11	Jack Brabham	Ret	6	Ret	Ret	4	NC	Ret	Ret	4
12	John Surtees	11	7	5	Ret	Ret	5	Ret	Ret	4
13	Jackie Lewis			9	Ret	Ret	9	4		3
14	Olivier Gendebien	DNQ		4					11	3
15	Joakim Bonnier	12	11	7	7	5	NC	Ret	6	3
16	Graham Hill	Ret	8	Ret	6	Ret	NC	Ret	5	3
17	Roy Salvadori				8	6	10	6	Ret	2
18	Maurice Trintignant	7		Ret	13		Ret	9		0
19	Carel Godin de Beaufort		14	11	Ret	16	14	7		0
20	Lorenzo Bandini			Ret		12	NC	8		0
21	Cliff Allison	8								0
21	Roger Penske								8	0
23	Hans Herrmann	9	15				13			0
24	Peter Ryan								9	0
25	Masten Gregory	DNQ		10	12	11		Ret	Ret	0
26	Henry Taylor	DNQ			10	Ret		11		0
27	Tim Parnell					Ret		10		0
28	Hap Sharp								10	0
29	Tony Maggs					13	11			0
30	Michael May	Ret			11					0
31	Ian Burgess			DNQ	14	14	12			0
32	Renato Pirocchi							12		0
33	Trevor Taylor		13							0
34	Tony Marsh			DNQ		Ret	15			0
35	Keith Greene					15				0
36	Gerry Ashmore					Ret	16	Ret		0
37	Wolfgang Seidel			DNQ		17	NC	Ret		0
	Bernard Collomb				Ret		NC			0
	Lucien Bianchi	DNQ		Ret	Ret	Ret				0
	Willy Mairesse			Ret	Ret		Ret			0
	Jack Fairman					DSQ		Ret		0
	Giorgio Scarlatti				Ret					0
	Massimo Natili					Ret				0
	Gaetano Starrabba							Ret		0
	Ricardo Rodríguez							Ret		0
	Nino Vaccarella							Ret		0
	Roberto Bussinello							Ret		0
	Brian Naylor							Ret		0
	Roberto Lippi							Ret		0
	Jim Hall								Ret	0
	Lloyd Ruby								Ret	0
	Walt Hansgen								Ret	0
	André Pilette							DNQ		0
Pos	Coureur									Pnt
Pos	Coureur	MON	NED	BEL	FRA	GBR	DUI	ITA	USA	Pnt

Resultaat
Winnaar
2e plaats
3e plaats
Gefinisht, in punten
Gefinisht, geen punten
Niet geklasseerd (NC)
Niet gefinisht (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Niet deelgenomen (DNP)
Uitgesloten (EX)

^P Pole position

^S Snelste ronde

Uitslagen constructeurs

Per race telt alleen het beste resultaat mee voor de constructeur

De vijf beste resultaten tellen mee voor de eindstand.

Pos	Constructeur									Pnt
Pos	Constructeur	MON	NED	BEL	FRA	GBR	DUI	ITA	USA	Pnt
1	Ferrari	2	1	1	1	1	2	1		45 (52)
2	Lotus-Climax	1	3	8	3	10	1	10	1	35
3	Porsche	5	10	6	2	5	7	2	2	22 (23)
4	Cooper-Climax	6	6	5	5	4	5	3	4	14 (18)
5	BRM-Climax	13	8	13	6	9	Ret	5	3	7
6	Cooper-Maserati	7		Ret	13	12	Ret	8		0
7	Gilby-Climax					15				0
	De Tomaso-OSCA				Ret			Ret		0
	De Tomaso-Alfa Romeo							Ret		0
	Lotus-Maserati							Ret		0
	JBW-Climax				WD			Ret		0
	Emeryson-Maserati	DNQ			WD	WD		DNQ		0
	MBM-Porsche						WD			0
	Ferguson-Climax					DSQ				0
Pos	Constructeur									Pnt
Pos	Constructeur	MON	NED	BEL	FRA	GBR	DUI	ITA	USA	Pnt

Resultaat
Winnaar
2e plaats
3e plaats
Gefinisht, in punten
Gefinisht, geen punten
Niet geklasseerd (NC)
Niet gefinisht (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Niet deelgenomen (DNP)
Uitgesloten (EX)

^P Pole position

^S Snelste ronde

Formule 1-seizoenen

1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.