objectief

• Geluid:  objectief    (hulp, bestand)
• IPA: /ɔpjɛkˈtif/

• ob·jec·tief

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zich bepalend tot de feiten’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
• Naamwoord van handeling van objectiveren
• afgeleid van het Franse objectif of daarvoor van het Latijnse 'obiectivus'

objectief o

1. (optica) de lens (of het lenzenstelsel) van een optisch instrument (bijvoorbeeld een microscoop of verrekijker) die zich het dichtst bij het te bekijken voorwerp ('object') bevindt

1. • Een camera met een verwisselbare objectieven. 

• frontlens

• oculair

• groothoekobjectief, macro-objectief, projectorobjectief, spiegelobjectief, standaardobjectief, teleobjectief, zoomobjectief

• objectiefprisma, objectiefrevolver, objectiefring, objectiefzijde, objectivisme, objectivist, objectiviteit

• camera, microscoop, objectiveren, projector, telescoop, verrekijker

objectief

1. waarneembaar.
2. niet beïnvloed door persoonlijke meningen, belangen of ideeën

1. • De commissie bracht een objectief verslag over het gebeurde uit. 

• [2] partijdig, subjectief, niet-objectief

objectief

1. op een onpartijdige, neutrale wijze; zich aan de feiten houdend

1. • De commissie heeft het geval objectief onderzocht. 

• Het woord objectief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'objectief' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.