kool

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kool
enkelvoud meervoud
naamwoord kool kolen
verkleinwoord kooltje kooltjes
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘plantengeslacht, groente’ voor het eerst aangetroffen in 1226 [1]
  • Afgeleid van het Latijnse caulis.
  • Van Middelnederlands kole, van Protogermaans *kula

Zelfstandig naamwoord

kool v/m

  1. (plantkunde), (groente) Brassica een eetbare plant met veel ondersoorten uit de kruisbloemfamilie
    • Een kool met een verfijnde smaak. 
  2. een zwarte brandstof die voornamelijk uit koolstof bestaat
Verwante begrippen
Anagrammen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Uitdrukkingen en gezegden
   

Het is het sop in de kool niet waard

  • Het loont de moeite niet.

De kool en de geit sparen

  • Weinig waardevolle compromissen sluiten om een geschil te beslechten.

Iemand een kooltje stoven; zie stoven.
Vertalingen
    1. een eetbare plant met veel ondersoorten uit de kruisbloemfamilie   
    2. een zwarte brandstof die voornamelijk uit koolstof bestaat   

Gangbaarheid
  • Het woord kool staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kool" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Achterhoeks
enkelvoud meervoud
naamwoord kool kolen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

kool

  1. (plantkunde)(groente) kool; een eetbare plant met veel ondersoorten uit de kruisbloemfamilie


Nedersaksisch
enkelvoud meervoud
naamwoord kool kolen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

kool

  1. (plantkunde)(groente) kool; een eetbare plant met veel ondersoorten uit de kruisbloemfamilie
Schrijfwijzen
  • Kohl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.