kul

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kul    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • kul
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘flauwigheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1901 [1]
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘testikel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord kul kullen
verkleinwoord kulletje kulletjes

Zelfstandig naamwoord

kul m

  1. (anatomie) (verouderd) teelbal
  2. onzin, voor-de-gek-houderij
    • Dat is toch kul! 
Afgeleide begrippen

Werkwoord
vervoeging van
kullen

kul

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kullen
    • Ik kul. 
  2. gebiedende wijs van kullen
    • Kul! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kullen
    • Kul je? 

Gangbaarheid
  • Het woord kul staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
96 %van de Nederlanders;
81 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "kul" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Afrikaans
stamtijd
infinitief voltooid
deelwoord
kul
gekul
volledig

Werkwoord

kul

  1. bedriegen, voor de gek houden
  1. «Só is ons gekul, getuig Morné Steyn se pa in hof.[1]»
    Zó zijn we bedrogen, getuigde de vader van Morné Steyn voor de rechtbank.

Verwijzingen
  1. Volksblad 6 juli 2010
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.