Thomas Vermaelen

Vermaelen begon met voetballen bij de club Germinal Ekeren (1991-1999). Later fuseerde deze club met Beerschot VAC en werd de naam gewijzigd in Germinal Beerschot (1999-2003).

Ajax werkte samen met Germinal Beerschot en in 2003 vertrok Vermaelen van Antwerpen naar Amsterdam. Hij kreeg er het rugnummer 4 op zijn shirt. Hij debuteerde op 15 februari 2004 tegen FC Volendam in de hoofdmacht. Hij begon meteen in de basis en uiteindelijk won Ajax met 2-0. Het was zijn enige optreden dit seizoen voor de toen negentienjarige verdediger. Vermaelen zat in de A-kern en werd met Ajax kampioen.

Omdat Thomas Vermaelen in zijn 2de seizoen voor de Amsterdammers niet aan spelen toe kwam, werd hij begin januari 2005 verhuurd tot het einde van het seizoen aan RKC Waalwijk. Voor zijn ontwikkeling als jonge talentvolle speler is het noodzakelijk om op het hoogste niveau ervaring op te doen. Mede door de grote concurrentie wist de verdediger nog niet definitief door te breken in het eerste elftal. Hij speelde voor RKC Waalwijk uiteindelijk 13 wedstrijden als basisspeler, waarin hij 2 maal tot scoren kwam.

Zijn grote doorbraak kwam er na zijn terugkeer naar Ajax in het seizoen 2005/06. Hij stond vaak centraal in de verdediging met Jaap Stam aan zijn zijde. Hij debuteerde dit seizoen ook in de Champions League tegen Arsenal FC waar hij de uitblinker was ondanks het 1-2 verlies.[2] In zijn eerste seizoen als basisspeler, zijn derde voor Ajax, kwam hij 38 keer in actie. Hierin kwam hij 4 maal tot scoren. De club won op 7 mei 2006 de KNVB beker tegen PSV met 2-1 in De Kuip. Vermaelen speelde de volledige wedstrijd en pakte geel.[3] Zijn prestaties werden beloond met een selectie voor de Rode Duivels. Bij Ajax wordt hij uitgeroepen tot hét grote nieuwe talent.

In het seizoen 2006/07 pakte Vermaelen opnieuw de KNVB beker, ditmaal tegen AZ. Vermaelen speelde 90 minuten. Na verlenging was het 1-1 en versloeg Ajax AZ na een zenuwslopende reeks strafschoppen. Dit was meteen de tweede beker op zijn palmares.[4] Vermaelen werd dit seizoen opnieuw uitgespeeld als centrale verdediger. Tijdens het seizoen 2008/09 werd Vermaelen aanvoerder bij Ajax na het vertrek van Klaas-Jan Huntelaar. Hij speelde 143 keer voor Ajax waarin hij 10 keer tot scoren kwam. Hij had er nog een contract tot 2012.

Op 19 juni 2009 verruilde Vermaelen Ajax voor Arsenal. De Engelse topclub betaalde circa 12.000.000,- aan Ajax Amsterdam. Daarmee was hij, op dat moment, de op één na duurste Belgische transfer in de geschiedenis, na die van Marouane Fellaini. Everton legde in 2008 €20.000.000,- op tafel voor de middenvelder van Standard.[5] Met zo'n hoog transferbedrag is de Antwerpenaar ook de duurste verdediger uit de geschiedenis van de club.[6] Hij tekent een contact tot medio 2013 bij de club uit Noord-London. Zo is hij naast Vincent Kompany (Manchester City FC|Manchester City), Marouane Fellaini (Everton FC|Everton) en Ritchie De Laet (Manchester United FC|Manchester United) de vierde Belg in de Premier League. Hij was dit seizoen de enige aanwinst voor Arsenal die ingelijfd werd. Hij moest er samen met centrale verdediger William Gallas, een Franse international, voor het slot op de deur zorgen.

Bij zijn competitiedebuut voor Arsenal wist hij direct te scoren. In de 37e minuut van de uitwedstrijd tegen Everton FC kopte hij een vrije trap van Robin van Persie tegen de touwen, waarmee hij voor een 0-2-tussenstand zorgde. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in 1-6.[7]. Ook de daaropvolgende wedstrijden bleek hij een meerwaarde. Ook in de competitie bleek hij uiterst doelgericht met twee doelpunten tegen Wigan Athletic. Zijn sterke competitiestart werd in augustus beloond met de EA Sports Player of the Month Award, de trofee voor de beste speler van de maand. In september ontving hij de prijs voor een tweede maal op rij.[8]. Hij is de eerste nieuwe aankoop die deze eer te beurt valt. Vermaelen heeft zich snel aan het team aangepast. Ook op internationaal vlak worden zijn kwaliteiten erkend, hij werd door de UEFA namelijk opgenomen in de selectie voor de beste ploeg van het jaar 2009. Zijn prestaties bij Arsenal gingen ook in België niet onopgemerkt voorbij, in januari 2010 werd Vermaelen op het gala van de Gouden Schoen verkozen tot Beste Belg in het Buitenland in het jaar 2009. Vermaelen stond op het einde van het seizoen in het droomelftal van de Premier League, van een uitstekend debuutseizoen gesproken. Hij stond altijd in de basis totdat hij op speeldag 34 in een wedstrijd tegen Tottenham uitviel met een kuitblessure.

In het seizoen 2010/2011 werkte hij slechts 3 wedstrijden af als gevolg van een zware achillespeesblessure. Ondanks de blessures tekent hij er een contractverlenging tot medio 2015. Het seizoen erna, seizoen 2011/2012, kreeg hij opnieuw een blessure aan de andere achillespees. 'De Verminator' werd geopereerd en kon al redelijk snel weer aanspraak maken op een selectie van Arsenal. In zijn eerste wedstrijden van het seizoen scoorde hij al meteen 3 keer. Hij groeide uit tot een van dé steunpilaren in de verdediging van de Gunners. Aan het begin van het seizoen 2012/2013 benoemde Arsène Wenger Vermaelen tot aanvoerder van Arsenal na het vertrek van Robin van Persie naar Manchester United. Het seizoen daarvoor was Vermaelen reeds de vice-aanvoerder was.[9]

Vermaelen speelde op 14 december 2013 in de uitwedstrijd bij Manchester City zijn 100ste wedstrijd in de Engelse Premier League. Vermaelen verving in de 42e minuut Laurent Koscielny in de wedstrijd die uiteindelijk met 6-3 verloren ging. Vermaelen won op 17 mei 2014 zijn eerste prijs met Arsenal door in de FA Cup finale op Wembley met 3-2 (na verlenging) van Hull City te winnen. Vermaelen bleef de hele wedstrijd op de bank.

Aangekondigd vertrek: in het seizoen seizoen 2013/2014 zat Vermaelen, als aanvoerder, vaker dan hem lief is op de bank bij Arsenal. De linksvoetige verdediger heeft nog maar een jaar contract in het Emirates Stadium en wil niet bijtekenen. Hierdoor wil Arsenal hem verkopen, zodat de club nog een transfersom kan vangen. Er was interesse van Manchester United waar trainer Louis Van Gaal hem er dolgraag bij wou en van FC Barcelona. Ondanks het vele blessureleed speelde Vermaelen in 5 jaar 150 keer voor Arsenal waarin hij 15 keer wist te scoren.

Op 9 augustus 2014 werd bekendgemaakt dat FC Barcelona hem voor circa €19.000.000,- overnam van Arsenal. Vermaelen tekende bij FC Barcelona een contract voor vijf jaar en werd zo ploegmaat van levende legende Lionel Messi. Hij kreeg in zijn eerste seizoen bij Barcelona rugnummer 23 toegewezen.[10] Door blessureleed kwam Vermaelen bijna zijn hele eerste seizoen niet in actie. Op 6 mei 2015 zat hij voor de eerste keer bij de wedstrijdselectie, voor een wedstrijd in de halve finale van de Champions League tegen Bayern München.[11] Vermaelen maakte op 23 mei 2015, tijdens de laatste speelronde van de Primera División, zijn officiële debuut voor Barça, thuis tegen Deportivo La Coruña (2-2). De week ervoor stelde de club de titel veilig. Vermaelen begon in de basis en werd na ruim een uur spelen vervangen door Douglas Pereira. Hij won op 6 juni 2015 met FC Barcelona voor de eerste keer in zijn carrière de UEFA Champions League, hoewel hijzelf daarin geen seconde meedeed dat seizoen. Hetzelfde gold voor het dat jaar gewonnen toernooi om de Copa del Rey. Vermaelen maakte op 29 augustus 2015 voor het eerst een doelpunt in dienst van Barcelona. Hij schoot die dag tijdens een competitiewedstrijd tegen Málaga CF in de 73ste minuut de enige goal van de wedstrijd binnen. In zijn 2de seizoen won Vermaelen zijn tweede titel in de Primera División en zijn tweede Copa del Rey. Mede door blessures kwam hij in twee seizoenen tot slechts 21 officiële wedstrijden.

Op 8 augustus 2016 werd bekend dat Vermaelen door Barcelona voor één seizoen verhuurd zou worden aan het Italiaanse AS Roma, dat tevens een optie tot aankoop had. In het team van trainer Luciano Spalletti hoopt Vermaelen meer speelminuten te vergaren. Bij AS Roma stond op dat moment ook landgenoot Radja Nainggolan onder contract.[12] Hij begon het seizoen als titularis. Op 17 augustus 2016 debuteerde Vermaelen in het shirt van AS Roma. Op die dag speelde hij met Roma een uitwedstrijd in de derde voorronde van de UEFA Champions League tegen FC Porto. Vermaelen kreeg in de slotfase van de eerste helft zijn tweede gele kaart van de Nederlandse scheidsrechter Björn Kuipers. De wedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel. Mede door blessures werd de aankoopoptie in het huurcontract niet gelicht. Voor de club uit de Serie A kwam hij slechts 12 keer in actie.

Omdat de aankoopoptie niet gelicht werd door AS Roma keerde Vermaelen in het seizoen 2017/18 terug naar Barcelona. Hij moet er de concurrentie aangaan met een andere linksvoetige verdediger Samuel Umtiti die overgekomen was van Olympique Lyon. Vermaelen wint zijn derde titel en derde beker met de Spaanse club. In het seizoen 2018/19 won Thomas Vermaelen zijn vierde en laatste titel bij Barcelona. De Rode Duivel is einde contract en krijgt geen nieuw aanbod meer omwille van de aanhoudende blessurelast. Op het einde van het seizoen werd hij gelinkt aan Beşiktaş, Watford en Anderlecht. Hij kwam in zijn 2 laatste seizoenen voor de blaugrana 32 keer in actie.

Op 27 juli 2019 werd Thomas Vermaelen voorgesteld bij Vissel Kobe, een Japanse voetbalclub die uitkomt in de J-League, de hoogste divisie in Japan. Vissel Kobe kon Vermaelen transfervrij overnemen nadat zijn contract bij de Spaanse grootmacht Barcelona niet verlengd werd. Hij tekende een contract voor 2,5 seizoenen bij de club van de Duitse trainer Thorsten Fink (ex-Bayern Munchen). Bij de Japanse club wordt hij herenigd met oud-ploegmaats Andrés Iniesta, David Villa en Sergi Samper (allen bij Barcelona) en met Lukas Podolski (bij Arsenal). De Rode Duivel heeft zijn medische tests met succes doorstaan.[13] Vermaelen is pas de derde landgenoot die in Japan gaat voetballen. Oud-international Lorenzo Staelens (Oita Trinita) en Kevin Oris (Kyoto Sanga) gingen hem vooraf. Op 10 augustus 2019 maakt Vermaelen zijn officiële debuut voor Vissel Kobe in een uitduel tegen Oita Trinita. Hij stond meteen in de basis. De einduitslag was 1-1.

Op 1 januari 2020 heeft Thomas Vermaelen met Vissel Kobe de finale van de "Beker van de keizer", zeg maar de Beker van Japan, gewonnen tegen Kashima Antlers met 2-0. De eindstand stond al voor de rust op het scorebord. Het is de vierde club waarmee Vermaelen erin slaagt een beker in de hoogte te steken. De finale was de eerste voetbalmatch in het olympische stadion voor 2020 in Tokio.[14] Het is ook de eerste keer in hun geschiedenis dat Vissel Kobe de beker pakt. Hierdoor is de ploeg meteen geplaatst voor de Aziatische Champions League. In de competitie eindigde Vissel Kobe, ondanks de grote namen in de ploeg, op een teleurstellende achtste plaats in de J-League. In zijn eerste seizoen in Japan kwam Vermaelen 12 keer in actie.

Thomas Vermaelen heeft op 8 februari 2020 met Vissel Kobe de Japanse Supercup gewonnen. Na de reguliere speeltijd stond het 3-3 tegen kampioen Yokohama F. Marinos. In de beslissende penaltyreeks ging onder meer Vermaelen de mist in, maar de Rode Duivel zag zijn ploeg toch triomferen. Vermaelen pakt zo meteen zijn tweede trofee in Japanse loondienst.[15]

Op 13 november 2002 maakte Vermaelen zijn debuut voor België onder 18 jaar. Op die dag speelde België onder 18 een vriendschappelijke wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten uit Zwitserland. Met België onder 19 jaar nam Vermaelen in 2004 deel aan het EK -19 (2004). België kwam op dit toernooi niet verder dan de groepsfase. Vermaelen debuteerde op 18 augustus 2004 voor Jong België in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Jong Noorwegen. Met Jong België wist Vermaelen zich niet te kwalificeren voor het EK voor spelers onder 21 jaar in 2006. In de kwalificatie play-off was Jong Oekraïne over twee wedstrijden te sterk. Vermaelen speelde in 2007 wel mee met Jong België op het EK -21 (2007). Op dat moment had hij al 9 interlands voor de Rode Duivels achter zijn naam staan.

Jeugdinterlands van Thomas Vermaelen
Team (№ interlands)	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort Wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij Germinal Beerschot
Onder 18 (1.)	13 november 2002	België – Zwitserland	1 – 3	Vriendschappelijk
Onder 18 (2.)	9 januari 2003	Egypte – België	0 - 3	Vriendschappelijk
Onder 18 (3.)	3 maart 2003	België – Slovenië	1 – 2	Vriendschappelijk
Onder 18 (4.)	5 maart 2003	België – Slovenië	0 – 1	Vriendschappelijk
Onder 18 (5.)	16 april 2003	Nederland – België	3 – 0	Vriendschappelijk
Als speler bij Ajax
Onder 19 (1.)	18 november 2003	België – Nederland	0 – 1	Vriendschappelijk
Onder 19 (2.)	17 februari 2004	België – Duitsland	0 – 0	Vriendschappelijk
Onder 19 (3.)	19 mei 2004	Ierland – België	0 – 1	Kwalificatie EK 2004
Onder 19 (4.)	23 mei 2004	België – Servië en Montenegro	1 – 0	Kwalificatie EK 2004
Onder 19 (5.)	13 juli 2004	Oekraïne – België	0 – 0	EK 2004 groepsfase
Onder 19 (6.)	15 juli 2004	Zwitserland – België	2 – 0	EK 2004 groepsfase
Onder 19 (7.)	18 juli 2004	Italië – België	4 – 0	EK 2004 groepsfase
Onder 21 (1.)	18 augustus 2004	Noorwegen – België	2 – 3	Vriendschappelijk
Onder 21 (2.)	9 oktober 2004	België – Bosnië en Herzegovina	3– 1	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (3.)	3 juni 2005	Servië en Montenegro – België	1 – 1	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (4.)	17 augustus 2005	België – Griekenland	0 – 1	Vriendschappelijk
Onder 21 (5.)	2 september 2005	Bosnië en Herzegovina – België	1 – 1	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (6.)	6 september 2005	België – San Marino	5 – 0	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (7.)	7 oktober 2005	België – Spanje	1 – 0	Kwalificatie EK 2006	65'
Onder 21 (8.)	11 oktober 2005	Litouwen – België	1 – 2	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (9.)	12 november 2005	Oekraïne – België	2 – 3	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (10.)	16 november 2005	België – Oekraïne	1 – 3	Kwalificatie EK 2006
Onder 21 (11.)	10 juni 2007	Portugal – België	0 – 0	EK 2007 groepsfase
Onder 21 (12.)	13 juni 2007	Israël – België	0 – 1	EK 2007 groepsfase

Op 1 maart 2006 speelde hij op 20-jarige leeftijd zijn eerste wedstrijd voor de Rode Duivels, tegen Luxemburg. De concurrenten op zijn positie zijn onder anderen Jan Vertonghen en Nicolas Lombaerts. In oktober 2009 benoemde bondscoach Dick Advocaat hem tot aanvoerder van de Rode Duivels. Hij volgde hiermee Timmy Simons op. Vermaelen scoorde zijn eerste internationale goal op 14 november 2009 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Hongarije. Hij trapte een assist van Eden Hazard binnen en wist zo de 2-0 te scoren. Vermaelen maakte op 22 juni 2014, in de tweede groepswedstrijd tegen Rusland zijn debuut op een WK-eindronde. Vermaelen kreeg de voorkeur boven Vertonghen op de linksback plaats die in de eerste groepswedstrijd tegen Algerije geen goede indruk achter liet. Ondanks dat Vermaelen een blessure opliep tijdens de warming-up verscheen hij toch aan de start. In de 31e minuut moest Vermaelen zich echter noodgedwongen laten wisselen wegens zijn blessure.

België wist zich als nummer één in haar groep te kwalificeren voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk. De Rode Duivels hielden Wales met twee punten achter zich. Vermaelen speelde in deze kwalificatiereeks slechts twee wedstrijden mee. In mei 2016 werd hij door Marc Wilmots opgenomen in de selectie voor het EK.[16] De Rode Duivels erden op het EK ingedeeld in een groep met Italië, Ierland en Zweden. Wilmots koos op dit EK voor Vermaelen in het centrum van de verdediging samen met Alderweireld. De eerste wedstrijd op het EK werd door de Rode Duivels met 2-0 verloren van Italië. België won vervolgens wel met 3-0 van Ierland en met 1-0 van Zweden waardoor het als nummer twee in de groep doorging naar de knock-out fase. In deze knock-out fase werden de Rode Duivels gekoppeld aan Hongarije. België won deze wedstrijd van Hongarije overtuigend met 4-0. Vermaelen pakte in deze wedstrijd zijn tweede gele kaart van het toernooi waardoor hij de wedstrijd in de kwartfinale tegen Wales moest missen. Wilmots kon in de wedstrijd tegen Wales ook geen beroep doen op Vertonghen die eerder op de training geblesserd was uitgevallen waardoor Alderweireld het centrale duo vormde met Jason Denayer en Jordan Lukaku speelde als linksback. België kwam in deze wedstrijd op een 1-0 voorsprong dankzij een doelpunt van Radja Nainggolan, maar verloor de wedstrijd uiteindelijk met 3-1 wat uitschakeling betekende.