Mercosur
Mercosur of Mercosul (in het Spaans: Mercado Común del Sur, Portugees: Mercado Comum do Sul, Guaraní Ñemby Ñemuha, Nederlands: Zuidelijke Gemeenschappelijke Markt) is een douane-unie tussen Brazilië, Argentinië, Uruguay, Paraguay en Venezuela. Vanaf 2016 is Bolivia ook lid, maar wacht op instemming van Brazilië. Mercosur werd opgericht op 26 maart 1991.
Mercosur
| ||
 | ||
 | ||
volledig lid geassocieerd lidstaat observerend lidstaat | ||
| Bestuurscentrum | Montevideo, Uruguay | |
| Oprichting | 26 maart 1991 | |
| Werktaal | Spaans, Portugees en Guaraní | |
| Oppervlakte | 17.320.270 km² | |
| Inwoners | 365 555 352 (Schatting 2006) | |
| Dichtheid | 20,86 inw/km² | |
| Tijdzone | UTC−2 tot −5 | |
| Website | http://www.mercosur.int | |
Doel
Het doel van de organisatie is om vrije handel en vrij verkeer van goederen, personen en kapitaal te bevorderen. Het voorzitterschap wordt iedere zes maanden gewisseld. Mercosur is de op drie na grootste 'interne markt' ter wereld, na de Europese Unie (EU), de Verenigde Staten en Japan.
Geschiedenis
Vele Zuid-Amerikanen zien de Mercosur als een verdediging tegen het alsmaar naderbij komen van de Verenigde Staten met organisaties zoals de Vrijhandelszone van de Amerika's (FTAA). Mercosur kreeg zware klappen te verduren toen de Argentijnse economie in 2002 ineenzakte.
In december 2004 vormden de Andesgemeenschap en de Mercosur samen de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties, een organisatie naar het patroon van de Europese Unie.
In 2008 reageerde de organisatie op het patrouilleren van de Amerikaanse vierde vloot voor de Braziliaanse kust. De leiders van Mercosur waren het erover eens wat de reden van deze actie was, namelijk het streven van de Verenigde Staten de recent gevonden voorraad aardolie voor de kust van Brazilië te beheersen. Brazilië heeft het voornemen de 200-mijlszone uit te breiden naar 350 zeemijl.[1]
Relatie met Europese Unie
De internationale handel tussen de Europese Unie en Mercosur is de afgelopen jaren snel in omvang gegroeid. De EU is de grootste investeerder in de landen van Mercosur en er is een programma waarbij de EU hulp biedt op het gebied van technologie en landbouw. In 2010 zijn beide onderhandelingen begonnen over een handelsovereenkomst, maar deze gesprekken verlopen moeizaam. De export van de EU naar Mercosur bestaat vooral uit industriegoederen, terwijl de EU vooral agrarische producten uit Mercosur importeert.
Op 28 juni 2019 kondigde EU-commissaris voor handel Cecilia Malmström aan dat Mercosur en de Europese Unie een omvangrijk politiek akkoord over meer vrijhandel hadden gesloten, met als voordelen voor Europa de verregaande verlaging of afschaffing van importheffingen op industriële goederen zoals auto’s, machines en medicijnen. Het Mercosur-handelsblok zou dan weer profiteren van een stelselmatige liberalisering van de meeste heffingen op landbouwproducten, met name rundvlees, suiker en pluimvee, hoewel er quota zouden blijven gelden.[2][3]
Dit principeakkoord is echter nog helemaal geen uitgewerkt, laat staan goedgekeurd verdrag. Om te beginnen is er heftige kritiek vanuit de Europese landbouwsector, die een verlaging van de standaarden inzake volksgezondheid en dierenwelzijn vreest.[3] Ook de milieubeweging is ongerust, onder meer omdat bepaalde pesticiden, die in Europa zijn verboden, in Zuid-Amerika legaal gebruikt kunnen worden en dus onrechtstreeks “op ons bord belanden”.[4] En uiteindelijk behoeft een verdrag ook nog goedkeuring en ratificatie, een mogelijk moeizaam proces gelet op de ervaringen met het EU-Canada akkoord (CETA).
Lidmaatschap
Leden
Het enige land dat nog moet instemmen met de toetreding van Bolivia is Brazilië.[6]
In december 2016 werd het lidmaatschap van Venezuela geschorst.[7] Het land had sinds 2012 de tijd om diverse binnenlandse regelingen aan te passen op het gebied van, onder andere, de economie, mensenrechten en immigratie. Venezuela is er niet in geslaagd hieraan binnen de gestelde termijn, ondanks een verlenging, te voldoen en verliest daarmee zijn stemrecht in het samenwerkingsverband.[7]
In de onderstaande tabel zijn de belangrijke kenmerken van de leden opgenomen. Vooral Brazilië is een grote partij ten opzichte van de andere leden. Alle cijfers hebben betrekking op het jaar 2014.
| Staat[8] | Oppervlakte (x 1000 km2) |
Inwoners (x 1000) |
BNP ($ miljard) |
BNP (in $ per hoofd) |
BNP (in PPP$ per hoofd) |
|---|---|---|---|---|---|
| 8.515 | 201.033 | 2.347 | 11.573 | 16.155 |
| 3.761 | 42.203 | 543 | 12.735 | 22.302 |
| 407 | 6.786 | 30 | 4.379 | 8.476 |
| 176 | 3.392 | 57 | 16.882 | 21.055 |
| 912 | 29.985 | 206 | 6.772 | 17.759 |
| 1.099 | 11.081 | 33 | 2.943 | 6.224 |
Geassocieerde leden
Observerende leden
Nieuw-Zeeland en Mexico zijn observerende leden.[10]
Zie ook
Externe links
- (en) World Trade Law Oprichtingsdocument Mercosur
- (es) International Democracy Watch Ushuaia Protocol mbt Democratische beginselen (1998)
| Intercontinentaal: | APEC · Arabische Liga · BSEC · CVVO · D-8 · EurAsEC · EEU · EU-LAC-Stichting · Gemenebest van Naties · GOS · G7 · G8 · G8+5 · G10· G20 · IOM · NAVO · OPEC · OESO · OIS · Organisatie van Niet-gebonden Landen · SGRB · Turkse Raad · Unie voor het Middellandse Zeegebied · VN · WTO |
| Afrika: | AU · CEMAC · ECOWAS · IGAD · OAG · SADC · UEMOA · UAM |
| Amerika: | ALBA · Andesgemeenschap · CARICOM · CELAC · Mercosur · NAFTA · Riogroep · OAS · OOCS · Pacifische Alliantie · SICA · UZAN |
| Azië: | ACD · ASEAN · CCASG · ECO · SAARC · SSO |
| Europa: | Baltische Assemblee · Benelux · BLEU · CBSS · CCR · CEVA · EER · EU · EVA · GUAM · MED7 · Noordse Raad · OVSE · Raad van Europa · Visegrádgroep |
| Oceanië: | Pacific Islands Forum |
| Voormalig: | Comecon · OAE · Warschaupact · WEU · Volkenbond |
 |
Zie de categorie Mercosur van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |