NRC Handelsblad

NRC Handelsblad is een liberaal Nederlands dagblad.[4] De krant heeft de statuur van een 'newspaper of record', hoewel er geen volledige politieke verslagen of agenda's in gepubliceerd worden. De hoofdredactie zetelt sinds 2012 in Amsterdam (voorheen was het Rotterdam). Uit de krant ontstond als aanvulling het dagblad nrc.next voor jongere lezers.

NRC Handelsblad
NRC-redactie op het Rokin te Amsterdam
TypeLandelijk dagblad
FormaatTabloid
Eerste editie1 oktober 1970
Eigenaar(s)NRC Media[1] (tot 2009)
Egeria en Het Gesprek, via Lux Media (tot februari 2015)
Mediahuis (sinds februari 2015)
Uitgeverij(en)NRC Media, via PCM Uitgevers (tot 1995))
De Persgroep (sinds 2009)
Oplage2017: 202.097[2]
2015: 186.735, waarvan 143.027 gedrukt[3]
HoofdredacteurRené Moerland
Land(en) Nederland
TalenNederlands
Officiële website
Portaal    Media

De krant verscheen voor het eerst op 1 oktober 1970, dit na een fusie van het Algemeen Handelsblad (opgericht in 1828 te Amsterdam door Jacob Willem van den Biesen) en de NRC (opgericht in 1843 te Rotterdam door Henricus Nijgh als Rotterdamsch staats-, handels-, nieuws- en advertentieblad, maar in januari 1844 omgedoopt in Nieuwe Rotterdamsche Courant,[5] later zonder de "ch"). Om de oorspronkelijke abonnees van de fuserende kranten aan de fusie te laten wennen bestonden de eerste tijd twee edities: NRC Handelsblad met een speciale pagina Rotterdams nieuws en Handelsblad NRC (1970-1972), waarin een Amsterdamse pagina was opgenomen.

Overnamegeschiedenis van de krant
Een oude editie van de Nieuwe Rotterdamsche Courant, een van de voorgangers van NRC Handelsblad, van 31 augustus 1898: Prinses Wilhelmina op schoot bij haar vader, Koning Willem III, wordt 18 jaar en daardoor koningin

De krant maakte met onder meer het Algemeen Dagblad deel uit van de Nederlandse Dagblad Unie, totdat het concern in 1995 overgenomen werd door PCM Uitgevers, uitgever van onder meer de Volkskrant en Trouw. Nadat De Persgroep in het voorjaar van 2009 PCM overnam, werd NRC Media afgestoten.

Hoewel er door de redactie werd geopperd om zelfstandig door te gaan,[6] werd de krant in december van dat jaar geveild. De overnamekandidaten deden op 9 december 2009 een bod.[7] Nadat zowel De Persgroep Nederland en de redactie van de NRC hadden ingestemd, werden Egeria en Lux Media de nieuwe eigenaren van NRC Media. Egeria, de investeringsmaatschappij van de familie Brenninkmeijer, nam een belang van 80%, en de televisiezender Het Gesprek werd via Lux Media voor 20% eigenaar.[8] Op 16 september 2010 verkochten Ruud Hendriks en Harry de Winter hun aandeel in Lux Media aan Egeria. Alleen Derk Sauer hield daardoor nog een belang in Lux Media en daarmee indirect een belang van 9% in NRC Media.[9]

In maart 2014 werd NRC Media door Egeria, met inmiddels 91% van de aandelen, in de etalage gezet. In februari 2015 werd bekend dat het Vlaamse Mediahuis de nieuwe eigenaar was geworden. De overnamesom ligt tussen de 90 en 95 miljoen euro, waarvan Mediahuis ongeveer een derde betaalde, een derde werd geleend bij ABN AMRO, en verder betaalden de Stichting Democratie en Media (SDM) en de investeringsmaatschappij van de Vereniging Veronica ook nog mee.[10]

De krant
Gevel van het NRC-gebouw aan het Rokin te Amsterdam

De krant profileert zichzelf als kwaliteitskrant en is met een oplage van ongeveer 200.000 exemplaren de vierde grootste betaalde krant van Nederland. Het motto ervan is Lux et Libertas — Licht en Vrijheid — waarbij licht naar de Verlichting en vrijheid naar de liberale staatsman Thorbecke verwijst. Dit werd overgenomen van het Algemeen Handelsblad, dat dit motto vanaf 1 maart 1928 voerde.[11]

NRC Handelsblad ziet zichzelf als een krant van liberale signatuur.[4] De krant concentreert zich op berichtgeving over het buitenland, politiek, economie, opinie en kunst (waaronder literatuur). NRC Handelsblad heeft met 21 correspondenten een relatief groot buitenlands netwerk. De krant heeft bovendien een traditie in onderzoeksjournalistiek.

De NRC verschijnt sinds 7 maart 2011 op tabloidformaat en niet langer op broadsheetformaat. 's Zaterdags verschijnt de krant sindsdien als NRC Weekend, dat meer gericht is op onderzoeksjournalistiek en verhalen over duurzaamheid en persoonlijke financiën. Er werd tevens een katern toegevoegd over mode, design, gastronomie en reizen. Op 29 augustus 2013 kreeg de krant weer een nieuwe vormgeving. In de kop kwam NRC groter en boven Handelsblad.

Elke donderdag is de krant voorzien van een 'Cultureel Supplement', dat de actualiteit op het gebied van kunst en cultuur in binnen- en buitenland volgt met artikelen, beschouwingen en interviews. Als eerste in Nederland kwam de krant in 1971 met deze wekelijkse cultuurbijlage. Daarnaast verschijnt op maandag een sportbijlage met achterin pagina's over economie; de rest van de doordeweekse dagen heeft de krant een aparte economiebijlage en op vrijdag heeft de krant ook een boekenbijlage.

Sinds december 1998 gaf NRC Handelsblad de kleurenbijlage M uit, die tot maart 2009 maandelijks verscheen. Met ingang van april 2009 is M vervangen door NRC Magazine, dat wekelijks deel uitmaakte van de zaterdagse editie. In de zaterdageditie zijn ook de bijlagen "Wetenschap" en "Opinie en debat" opgenomen. Een keer per maand verschijnt Het Blad bij NRC.

Per 1 januari 2011 beëindigde de krant het contract met het persagentschap ANP en stapte zij over naar het Amsterdamse persbureau Novum, dat volgens de redactie flexibeler en innovatiever zou zijn. Begin 2015 stapte NRC echter toch weer over naar ANP.

In september 2010 gaf de nieuwe hoofdredacteur Peter Vandermeersch in een door GeenStijl uitgelekte interne nota aan hoe de krant meer dynamiek te geven en tot het centrum van het politieke en intellectuele debat te brengen.[12] Medio november 2010 werden door de nieuwe hoofdredacteur de eerste zichtbare veranderingen aan de krant doorgevoerd. De krant groeide in omvang, werd voorzien van een gewijzigde indeling en kreeg nieuwe rubrieken en columnisten. De sedert haar eerste editie van 1 oktober 1970 strikt gehandhaafde volgorde "eerst feiten, dan meningen" werd daardoor radicaal verlaten. Op pagina drie van de krant werd het nieuwsonderwerp van de dag steviger uitgewerkt. Er kwam een wekelijkse opiniepagina waarop drie politici (verspreid over het politieke spectrum) een column kregen: Jolande Sap (GroenLinks), Ton Elias (VVD) en Martin Bosma (PVV). Het voornemen was de mediaberichtgeving uit te breiden. Op de achterpagina verschenen populaire nieuwsberichtjes.

Redactie
Hoofdredacteuren NRC Handelsblad
1970-1972Jérôme Heldring (ex-NRC),
Henk Hofland (ex-Handelsblad)
& André Spoor (ex-Handelsblad)
1972-1983André Spoor
1983-1989Wout Woltz
1990-1996Ben Knapen
1996-2006Folkert Jensma
2006-2010Birgit Donker
2010-2019Peter Vandermeersch
2019-hedenRené Moerland

De hoofdredactie van de krant zetelde tot 8 december 2012 in Rotterdam. Per 10 december 2012 is de hoofdredactie verhuisd naar de voormalige optiebeurs van architect Cees Dam aan het Rokin vlak bij de Dam in Amsterdam. Het interieur heeft een nieuwe vormgeving gekregen van de hand van architect Jaap Dijkman.[13] Al voordien bevond zich een belangrijk redactiebureau van NRC Handelsblad in Amsterdam.

Hoofdredacteuren waren onder anderen de latere CDA-politicus Ben Knapen (van 1990 tot 1996), Folkert Jensma (van augustus 1996 tot en met 6 september 2006) en Birgit Donker (van 12 december 2006 tot 1 juli 2010). Met ingang van 1 september 2010 kwam de Vlaming Peter Vandermeersch aan het hoofd van de redactie te staan. Deze historicus van opleiding was voorheen ook al algemeen hoofdredacteur van drie Vlaamse kranten die reeds eigendommen waren van Mediahuis: De Standaard, Het Nieuwsblad en De Gentenaar.

Spunk

Op 1 september 2003 ging het internetmagazine Spunk een alliantie aan met NRC Handelsblad, waarmee Spunk.nl het onlinejongerenmagazine van NRC.nl was geworden. Een selectie van de artikelen afkomstig van Spunk verscheen elke zaterdag in NRC Handelsblad. Op 9 november 2007 maakte uitgever Frank Bierens van Spunk bekend te stoppen met de samenwerking met NRC en in plaats daarvan een project te starten met de socialenetwerksite Myspace.

Kwaliteitskrant

De NRC staat algemeen bekend als een van de kwaliteitskranten in Nederland. Niet iedereen denkt daar zo over. Nadat journalist Micha Kat in 2002 met ruzie bij NRC Handelsblad was opgestapt, schreef hij een boek getiteld NRC: Lux, Libertas en Leugens: het morele en journalistieke verval van NRC Handelsblad, waarin hij verkondigde dat de krant in verval was geraakt, en dus geen kwaliteitskrant meer was. Aan de verkondiging van dit standpunt heeft hij ook een website gewijd.[14] Een rechtszaak over deze website in 2008 verloor NRC omdat de rechter oordeelde dat de uitlatingen van Kat op zijn website „niet letterlijk moeten worden opgevat en niet serieus genomen kunnen worden”.[15][16] In 2017 nam de krant definitief afscheid van de correspondent in China vanwege plagiaat en gerommel met citaten.[17]

In 2005 wonnen de redacteurs Joost Oranje en Jeroen Wester de Prijs voor de Dagbladjournalistiek met hun onderzoek naar het boekhoudschandaal bij supermarktconcern Ahold.

In 2006, 2007, 2012, 2013, 2014, 2016 en 2017[18] wonnen verscheidene redacteurs van NRC Handelsblad een Tegel, een Nederlandse journalistieke prijs.

Columnschrijvers

NRC heeft enkele bekende columnschrijvers in dienst:

Cartoonisten

Afgeleide vormen van de krant

NRC de Week, internationale editie

Al sinds 1846 hebben Nederlanders in het buitenland een eigen Nederlandse krant. Met de NRC-editie voor Oost- en West-Indië bleven ze maandelijks op de hoogte van het nieuws uit hun vaderland. In 1947 werd overgeschakeld naar wekelijkse informatievoorziening met NRC Overzeesche Weekeditie. Ook de lezersgroep veranderde: steeds meer hoogopgeleiden die een tijdje in het buitenland werkten, lazen de weekeditie. In 1986 veranderde de naam in NRC Handelsblad Weekeditie voor het Buitenland en in 1999 naar NRC Handelsblad Web- en Weekeditie voor het Buitenland.[19] De lezers verbleven immers lang niet altijd overzee, maar door de Europese eenwording ook steeds vaker op het vasteland. In 1996 werd een dagelijkse berichtenservice per e-mail en digitale toegang tot alle artikelen uit de dagkrant aan de Web- en Weekeditie toegevoegd. Sinds 28 april 2007 verschijnt NRC de Week in de huidige vorm op tabloidformaat en geheel in kleur.

nrc.next

Op 14 maart 2006 begon NRC Handelsblad opnieuw (de eerste keer was dat op 29 april 1946 toen de NRC het Algemeen Dagblad ten doop hield) met de uitgave van een ochtendkrant, nrc.next. Deze krant verschijnt op tabloidformaat, naast de reguliere middagkrant NRC Handelsblad (eerst alleen op werkdagen maar sinds 12 oktober 2013 ook op zaterdag). NRC wilde zo meedoen met twee trends (ochtendkranten en kranten op tabloidformaat), zonder afbreuk te doen aan haar imago van kwaliteitskrant. Nrc.next richtte zich vooral op lezers van 20 tot 35 jaar die nu nauwelijks kranten lezen en hun nieuws verkrijgen via televisie, radio, internet en de gratis kranten Metro en Sp!ts. De naam van de krant werd gekozen omdat nrc.next „de volgende generatie van NRC Handelsblad wil zijn, om een nieuwe generatie mediagebruikers te bedienen”.[20] Op de eerste dag werd de krant gratis uitgedeeld, de twee maanden daarna was de krant voor 50 eurocent te koop en uiteindelijk voor de normale prijs van 1 euro. De zaterdageditie kost 2 euro. In het begin waren de reacties van andere kranten niet erg positief, onder meer omdat men dacht dat de jeugd geen krant wilde lezen.[21]

Van september 2010 tot september 2012 was filosoof, columnist en publicist Rob Wijnberg de eerste hoofdredacteur van nrc.next, een functie die de krant voordien niet kende omdat de hoofdredacteur van NRC Handelsblad die taak vervulde.[21][22] Hij werd opgevolgd door Marcella Breedeveld en Gretha Pama. NRC Handelsblad en nrc.next zijn nu nagenoeg gelijk: ze worden gemaakt door dezelfde redactie.

In mei 2006 begon NRC Handelsblad met een project We the People, een experiment voor directe democratie over de Europese grondwet.

NRC Q

NRC Q was een digitale zakelijke publicatie, gemaakt voor telefoon, tablet en pc. Het nieuwe initiatief van NRC was vanaf 13 mei 2014 beschikbaar voor het publiek.[23][24] Midden 2016 werd NRC Q gesloten en de redacteuren werden geïntegreerd in de NRC internetredactie.[25]

Wetenswaardig
  • Het gebruikte lidwoord verschilde in de jaren 70: Amsterdammers hadden het over "hét NRC Handelsblad", Rotterdammers spraken over "dé NRC". Tegenwoordig noemt men de krant lidwoordloos: NRC Handelsblad.

Zie ook
Zie de categorie NRC Handelsblad van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Landelijke Nederlandse dagbladen

Agrarisch Dagblad · Algemeen Dagblad · Algemeen Handelsblad (1828–1970) · Cobouw · De Courant/Nieuws van de Dag (1923–1982, daarna tot 1998 alleen in Amsterdam) · DAG (2007–2008) · De Dag (1980) · De Echo (1892–1912) · Het Financieele Dagblad · De Maasbode (1885 - 1959) · Metro (1999–2020) · Het Nationale Dagblad (1936–1945) · De Nederlander (1897–1941 en 1945–1947) · Nederlands Dagblad · Nieuwe Rotterdamsche Courant (1843–1970) · NRC Handelsblad · nrc.next · Het Parool (1944–1997, daarna alleen in Amsterdam) · De Pers (2007–2012) · Reformatorisch Dagblad · Sp!ts (1999–2014) · Staatscourant (1814–2009, daarna alleen digitaal) · De Standaard (1872–1944) · De Telegraaf · De Tijd (1845–1974) · De Tribune (1916–1937) · Trouw · Het Volk (1900–1945) · Het Volksdagblad (1937–1940) · de Volkskrant · Het Vrije Volk (1945–1971, daarna tot 1991 alleen in Rotterdam) · De Waarheid (1945–1990)

Lijst van alle dagbladen

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.