hak

• Geluid:  hak    (hulp, bestand)

• hak

• In de betekenis van ‘landbouwwerktuig’ voor het eerst aangetroffen in 1301 [1]
• [2]

hak m

1. (anatomie) hiel van de voet [3]
2. verhoging onder een schoen bij de hiel
3. (gereedschap) werktuig om de grond mee open te hakken [4]

Met de hakken over de sloot iets gehaald hebben.

• Iets nét aan gehaald hebben.

Iemand een hak zetten. [5]

• De gelegenheid benutten om iemand nadeel te berokkenen.

Van de hak op de tak springen. [6]

• Van het ene onderwerp naar het andere overspringen zonder een verband ertussen te leggen.

Iemand op de hak nemen.

• Iemand bespotten.

• blokhak, kolenhak, naaldhak, piephak, sandwichhak, schijthak, sleehak, slofhak

hak

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hakken
   

   • Ik hak. 

2. gebiedende wijs van hakken
   

   • Hak! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hakken
   

   • Hak je? 

• Het woord hak staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'hak' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / haːk /

• hak

hak, o

1. hak, inkeping, keep, kerf, kartel

• hak
  

1. accusatief onbepaald onzijdig enkelvoud van hak

hak

1. recht

hak

1. haak

hak

1. recht