constructie

• Geluid:  constructie    (hulp, bestand)
• IPA: /xxxx/

• con·struc·tie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bouw’ voor het eerst aangetroffen in 1332 [1]
• afgeleid van het Franse construction of daarvoor van het Latijnse 'cōnstructiō' (met het voorvoegsel con-)
• waarschijnlijk niet Naamwoord van handeling van construeren met het achtervoegsel -tie

constructie v

1. het in elkaar zetten of produceren van iets

1. • Bij de constructie van auto's worden grote hoeveelheden spoelwater gebruikt bij de oppervlaktebehandeling. 

1. • De constructie van het verleden. 

2. (bouwkunde) een bouwkundige (dragende) samenstelling van bouwmaterialen (die verantwoordelijk is voor de stabiliteit van het bouwwerk)

1. • Een constructie van baksteen. 

2. (techniek) iets dat uit mechanische onderdelen is opgebouwd

1. • Een gelaste constructie. 

2. (juridisch) juridische ~ een specifieke manier van regelgeving of foefje b.v. een beschermingsconstructie, sale-and-lease-backconstructie, u-bochtconstructie of een sterfhuisconstructie
3. (sociologie) (filosofie) een naar een stel ideeën samengesteld geheel
4. (taalkunde) de opbouw van een zin of literair werk b.v. zinsconstructie

• [1] bouw, aanleg, opbouw
• [2] bouwconstructie, bouwwerk, bouwsel, gebouw, opbouw
• [3-6] samenstelling, structuur

• deconstructie

• constructiebankwerker, constructief, constructiefout, constructieleer, constructiemateriaal, constructieprincipe, constructiestaal, constructietekenaar, constructiewerkplaats, constructionisme

• bouwsel, bouwwerk, construeren, construct, samenstelling

• Het woord constructie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'constructie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.