wandelen

• Geluid:  wandelen    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈʋɑn.də.lə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈβ̞ɑn.də.lə(n)/

• wan·de·len

• In de betekenis van ‘lopen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• van het Middelnederlands wandelen; maar via de wortels in het Protogermaans op te vatten als frequentatief gevormd uit winden of wenden met het achtervoegsel -el [2]

wandelen

1. ergatief gericht een wandeling maken

1. • Ik ben gisteren naar de Griete gewandeld. 

2. inergatief ongericht een wandeling maken

1. • Mijn vader heeft altijd veel gewandeld. 

• tippelen, aan de wandel zijn, lopen, schrijden, stappen, treden

• meewandelen, slaapwandelen, snelwandelen

• boswandeling, bergwandeling, ruimtewandeling, stadswandeling, strandwandeling

• Het woord wandelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wandelen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• van het Protogermaans *wandlon, een frequentatief afgeleid [1]

ofwel van *wandon "zich wenden, zich veranderen", oorsprong van het tegenwoordige "winden"

ofwel van *wandjan "wenden"[2]

wandelen

1. zich veranderen
2. heen en weer gaan, ronddwalen

• Nederlands: wandelen