wenden

• Geluid:  wenden    (hulp, bestand)
• IPA: /ʋɛndɘ(n)/

• wen·den

• In de betekenis van ‘keren’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1]
• van Middelnederlands wenden; woorden als wandelen en winden hebben een verwante herkomst

wenden

1. overgankelijk een andere richting inslaan
2. ergatief (scheepvaart) van koers veranderen, bij zeilen vooral ook "door de wind gaan": "overstag gaan" of "gijpen"

1. • Klaar om te wenden? Ree! 

2. wederkerend zich ~ tot: een persoon of instelling aanspreken

1. • Hij wendde zich tot de bisschop. 

• aanwenden, afwenden, omwenden, ontwenden, overwenden, toewenden, voorwenden

• inwendig, noodwendig, uitwendig, wendakker, wendbaar, wending

• [1] afslaan, bijdraaien, draaien, keren, omdraaien, opzijgaan
• [2] afvallen, bijdraaien, gijpen, koerswijzigen, oploeven, overstag,
• [3] aanklampen, aanspreken

• [1]: zich niet kunnen wenden of keren

• [1]: hoe je het ook wendt of keert

wenden

1. meervoud verleden tijd van wennen
   

   • Wij wenden. 
     
   • Jullie wenden. 
     
   • Zij wenden. 

• Het woord wenden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wenden' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• van Oudhoogduits wenden/wenten

wenden

1. wenden, een andere richting geven, draaien
2. besteden

• van Oudnederlands wenden

wenden

1. een andere richting geven, draaien, keren, verkeren
2. een bepaalde richting inslaan

• Nederlands: wenden

• van Protogermaans *wandjan-; vergelijk Oudnederlands wenden, Oudsaksisch wendian, Angelsaksisch wendan en Oudnoords venda die alle "keren, draaien" betekenen

wenden

1. een andere richting geven

• wenten

• Duits: wenden

• van Protogermaans *wandjan-; vergelijk Oudsaksisch wendian, Oudhoogduits wenden/wenten, Angelsaksisch wendan en Oudnoords venda die alle "keren, draaien" betekenen; zie ook wandelen

wenden

1. een andere richting geven

• Middelnederlands: wenden