vorm

• Geluid:  vorm    (hulp, bestand)
• IPA: /vɔrm/

• vorm

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘uiterlijke gedaante’ voor het eerst aangetroffen in 1236 [1]
• Via het Franse forme afgeleid van het Latijnse forma.

vorm m

1. ruimtelijke begrenzing van een voorwerp

1. • Een stuk land in de vorm van een driehoek. 

2. sjabloon of bak waarin iets gegoten of geperst kan worden

1. • Het deeg van de taart werd in de vorm gedaan. 

2. (veranderlijke) toestand van iets concreets

1. • Het voorstel in deze vorm. 

1. • De module in deze vorm. 

2. (sport) lichamelijke conditie

1. • Hij is goed in vorm. 

2. (grammatica) lijdende ~, passieve ~, → lijdende vorm
3. (grammatica) actieve ~, vormen van het werkwoord waarmee wordt uitgedrukt dat het onderwerp de handeling actief verricht
4. manier, methode

1. • Deze vorm van autorijden. 

• [2] mal, matrijs, sjabloon
• [3] conditie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

vorm

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vormen
   

   • Ik vorm. 

2. gebiedende wijs van vormen
   

   • Vorm! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vormen
   

   • Vorm je? 

• Het woord vorm staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vorm' herkend door:

vorm

1. vorm

vorm

1. verouderde spelling of vorm van vormgut van vóór 2005

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk

vorm

1. vorm