Sint-Theresiakerk (Maastricht)
De Sint-Theresiakerk is een kerkgebouw in de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan het Theresiaplein in de buurt Biesland. De rooms-katholieke parochiekerk is genoemd naar de 19e-eeuwse heilige Theresia van Lisieux. Het gebouw van Kunrader steen uit begin jaren 1930 is een gemeentelijk monument.[1]
Sint-Theresiakerk
| ||||
 | ||||
| Plaats | Maastricht (Theresiaplein 8, Biesland) | |||
| Denominatie | Rooms-Katholieke Kerk | |||
| Gebouwd in | 1933-34 | |||
| Gewijd aan | Theresia van Lisieux | |||
| Monumentale status | gemeentelijk monument | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | Josef en Hubert van Groenendael | |||
| Bouwmateriaal | Kunrader kalk | |||
| Stijlperiode | neogotiek, neoromaans, traditionalisme | |||
| Interieur | ||||
| Zitplaatsen | 1100 | |||
| Afbeeldingen | ||||
 | ||||
| ||||
Geschiedenis
De nieuwe Sint-Theresiaparochie in de zuidwestelijke stadsuitbreiding van Maastricht werd in 1932 afgescheiden van de Sint-Lambertusparochie en de Sint-Petrus-en-Paulusparochie van Wolder.
In augustus 1933 vond de aanbesteding van de nieuwe kerk plaats voor een bedrag van 188.768 gulden. Op 1 november vond de eerstesteenlegging plaats. Het ontwerp was van architect J.H.H. (Josef) van Groenendael, die eerder in Maastricht de Sint-Lambertuskerk had ontworpen. Van Groenendael's eerste ontwerp werd afgekeurd. Het tweede ontwerp, grotendeels van de hand van zijn zoon H.F.M. (Hubert) van Groenendael werd uiteindelijk uitgevoerd. Bouwpastoor was H.Th.H. Ramaeckers (1889-1963). Op 3 oktober 1934, de naamdag van Sint-Theresia, werd de kerk ingewijd.
In 1943 werden de kerkklokken door de Duitsers geroofd. In 1946 en 1955 kreeg de kerk nieuwe klokken.[2]
Begin 21e eeuw zijn de parochies van Biesland en Belfort gefuseerd tot de Parochie St. Theresia en St. Jozef. De ruime Theresiakerk, die plaats biedt aan 1100 bezoekers, wordt tevens gebruikt als locatie voor concerten en bijeenkomsten, onder andere tijdens het festival Musica Sacra.[1]
Beschrijving kerk
Exterieur
De Therasiakerk is een grote, driebeukige kerk met een transept en transepttoren en een tweetorenfront met narthex (voorhal). De kerk is opgetrokken in gehakte blokken Kunrader kalksteen en gebouwd in een combinatie van neogotische en neoromaanse stijl. De ramen hebben neogotisch spitsbogen. De torens zijn eerder neoromaans geïnspireerd. De torens hebben koperen tentdaken; het door stalen spanten gedragen zadeldak van het schip en de lessenaarsdaken van de zijschepen zijn met leien gedekt. Aan de rechtergevel is een groot kruis met corpus bevestigd. Ten zuidwesten van de kerk staat de pastorie, eveneens in Kunrader steen, evenals het souterain of de onderkerk, dat thans dienstdoet als kleuterdagverblijf.
Interieur
In het interieur vallen vooral de glas-in-loodramen op van Henri Schoonbrood (1942, 1945-46), Max Weiss (1948, 1950), Gilles Franssen (1963-65) en Frans Slijpen (1984).[3] De preekstoel in opaline of melkglas is van de hand van Henri Schoonbrood; het altaar en de ambo's zijn van Max Weiss. Aan het altaar werkte ook Charles Vos mee met een altaarstuk en een calvariegroep. Andere werken van Charles Vos in de kerk zijn het Heilig Hartbeeld en beelden van Madonna met Kind, Sint-Jozef met Kind en de heilige Gerardus Majella.[4] Het beeld van Theresia van Lisieux is van Gerard Hack. De kruiswegstaties zijn geschilderd door Jan Grégoire.[3]
Ter vervanging van het tot dan toe gebruikte harmonium plaatste Verschueren Orgelbouw uit Heythuysen in 1951 een uit een Parijse bioscoop afkomstig orgel van de bekende Franse orgelbouwers Aristide Cavaillé-Coll & fils. Het instrument werd bij de plaatsing enigermate gewijzigd en omgebouwd tot een volwaardig kerkorgel.[2]
.jpg)
Bronnen, verwijzingen
|
 |
Zie de categorie Sint-Theresiakerk (Maastricht) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |