Capucijnenhof

De Capucijnenhof bevindt zich op het terrein van het voormalige Capucijnenklooster, dat in 1796 werd opgeheven. In 1840 vestigden zich hier de Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria ("Broeders van Maastricht"), die in de stad diverse onderwijsinstellingen voor minvermogenden leidden. In 1885 werd door hen een neoclassicistische kapel opgericht. In 1896 werd het nieuwe moederhuis van de congregatie, de nieuwe Beyart, opgeleverd, maar de Capucijnenhof bleef nog in gebruik voor onderwijsdoeleinden.

Vanaf 1911 vestigden zich de zusters Franciscanessen-missionarissen van Maria ("grijze zusters") in het complex. Deze in 1877 in India gestichte missiecongregatie had sinds 1907 een vestiging in een huis aan de Grote Gracht nr. 12 in Maastricht. Naast de aanbidding van het Allerheiligste, het bidden voor de katholieke missie en het vervaardigen van kerkelijke paramenten, hielden de zusters zich bezig met de opvoeding van en het onderwijs aan jonge meisjes (o.a. in Huize Bethlehem in Limmel).[2]

In 1968 vertrokken de zusters naar een nieuw klooster in Drenthe. In de kapel van de Capucijnenhof was van 1969-'79 de jongerensociëteit Kombi gevestigd. In een bovenzaaltje van de kapel ging in 1976 Stichting Filmhuis Maastricht van start, dat later uitgroeide tot Lumière Cinema. Na de opheffing van het Derde Minderbroedersklooster vormden de overgebleven paters franciscanen van 1971-'91 een communauteit en bejaardenhuis in de kloostervleugels.[3]

Het complex werd verkocht aan een beleggingsmaatschappij, die het van 1992-'95 verbouwde. In de kapel en kloostervleugels werden woningen gerealiseerd. Aan de oostzijde van de binnenhof verrezen een drietal geschakelde nieuwbouwwoningen naar ontwerp van architect Wim van den Bergh.[4]